corpus

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  corpus    (hulp, bestand)
  • IPA:
    • (enk) /'kɔrpɵs/
    • (mv) /'kɔrpora/
Woordafbreking
  • cor·pus
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘lichaam’ voor het eerst aangetroffen in 1553 [1]
  • van het Latijnse corpus (lichaam)
enkelvoud meervoud
naamwoord corpus corpora
corpussen
verkleinwoord corpusje corpusjes

Zelfstandig naamwoord

corpus o

  1. alle verzamelde werken die bekend zijn op een bepaald gebied
    • Dit is het corpus van het Middelnederlands van de dertiende eeuw. 

Gangbaarheid
  • Het woord corpus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
95 %van de Nederlanders;
94 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "corpus" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Latijn

Zelfstandig naamwoord

corpus o

  1. lichaam
  2. lijk
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief corpus corpora
genitief corporis corporum
datief corporī corporibus
accusatief corpus corpora
vocatief corpus corpora
ablatief corpore corporibus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.