concentratie

• Geluid:  concentratie    (hulp, bestand)

• con·cen·tra·tie

• Afgeleid van concentreren met het achtervoegsel -atie.

concentratie v

1. (scheikunde) sterkte van een oplossing

1. • Wij gebruiken zwavelzuur in een hoge concentratie. 

1. • De onderzoekers maakten de armen van de ster uit drie soorten polymeren, die ieder verschilden in hoe snel ze het medicijn afgaven. Zo was het mogelijk om van ieder afzonderlijk geneesmiddel de gewenste concentraties in het bloed bij te sturen. Daarnaast kan de dosis per middel gevarieerd worden door één of meer armen van de ster ermee te vullen.[1] 

2. het zich concentreren, aandacht hebben voor iets specifieks

1. • Voor het maken van een examen is een goede concentratie nodig. 

2. samentrekking op één punt

1. • Er is een grote concentratie van scholen in onze wijk. 

• [1] sterkte
• [2] aandacht
• [3] samentrekking

• deconcentratie

• [1] molariteit, molaliteit, molfractie, massafractie, volumeprocent

• bedrijfsconcentratie, natriumconcentratie, ozonconcentratie, plasmaconcentratie, suikerconcentratie, zeehondenconcentratie, zoutconcentratie, zuurstofconcentratie

• concentratiegebied, concentratiekamp, concentratiemoeilijkheid, concentratieprobleem, concentratieproces, concentratieproef, concentratieschool, concentratiestoornis

• Het woord concentratie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'concentratie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.