sterkte

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  sterkte    (hulp, bestand)
  • IPA: /'stɛrktə/
Woordafbreking
  • sterk·te
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘kracht’ voor het eerst aangetroffen in 1434 [1]
  • Afgeleid van sterk met het achtervoegsel -te.
enkelvoud meervoud
naamwoord sterkte sterktes
sterkten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

sterkte v

  1. de mate waarin iets sterk is
    • De sterkte van beton wordt veel groter door insluiting van voorgespannen staaldraden. 
  2. de grootte of het aantal van iets
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
  • sterkteleer
Vertalingen
    1. de mate waarin iets sterk is   
    2. grootte   

Werkwoord
vervoeging van
sterken

sterkte

  1. enkelvoud verleden tijd van sterken
    • Ik sterkte. 
    • Jij sterkte. 
    • Hij, zij, het sterkte. 

Gangbaarheid
  • Het woord sterkte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "sterkte" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.