competent
Nederlands
Woordafbreking
- com·pe·tent
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bekwaam, gerechtigd’ voor het eerst aangetroffen in 1459 [1]
- afgeleid van het Franse compétent (met het voorvoegsel com-) [2] [3]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | competent | competenter | competentst |
| verbogen | competente | competentere | competentste |
| partitief | competents | competenters | - |
Vertalingen
1. bevoegd; bekwaam
Gangbaarheid
- Het woord competent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'competent' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- "competent" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- Wiktionnaire
- competent op website: Etymologiebank.nl
- Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.