incompetent
Nederlands
Woordafbreking
- in·com·pe·tent
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onbevoegd’ voor het eerst aangetroffen in 1599 [1]
- afgeleid van competent met het ontkennend voorvoegsel in- [2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | incompetent | incompetenter | incompetentst |
| verbogen | incompetente | incompetentere | incompetentste |
| partitief | incompetents | incompetenters | - |
Gangbaarheid
- Het woord incompetent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'incompetent' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.