clausule

Nederlands

Uitspraak

Geluid: clausule (hulp, bestand)
IPA: /klʌʊˈsylə/

Woordafbreking

clau·su·le

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘afzonderlijke zinsnede of bepaling’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	clausule	clausules
verkleinwoord	clausuletje	clausuletjes

Zelfstandig naamwoord

clausule v

(juridisch) een extra bepaling in een ambtelijke brief

- Bij die brieven zit altijd wel een clausule.
(taalkunde) het eind van een zin

Hyponiemen

antischoondochterclausule, antischoonzoonclausule, blootclausule, boeteclausule, geheimhoudingsclausule, hardheidsclausule, meestbegunstigingsclausule, ontsnappingsclausule, opting-outclausule, ouderdomsclausule, uitstapclausule, uitzonderingsclausule, ventielclausule

Verwante begrippen

clausuleren, clausuur

Vertalingen

1. een extra bepaling in een ambtelijke brief.

Duits: Klausel ^(de) v
Engels: clause ^(en), proviso ^(en), stipulation ^(en)

Frans: clause ^(fr) v, stipulation ^(fr) v
Spaans: cláusula ^(es) v

Gangbaarheid

Het woord clausule staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'clausule' herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"clausule" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.