buffel

• Geluid:  buffel    (hulp, bestand)
• IPA: 'bɵfəl

• buf·fel

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘herkauwer’ voor het eerst aangetroffen in 1287 [1]
• [1.4.]: enigszins oneigenlijk als leenvertaling uit het Amerikaanse Engels [2]

buffel m

1. (zoogdieren) een verzamelnaam voor een aantal zware holhoornige rundersoorten met vaak forse hoorns
   1. (zoogdieren), Syncerus caffer een Afrikaanse buffel of kafferbuffel
   2. (zoogdieren), Bubalus bubalis een Aziatische buffel: waterbuffel of karbouw
   3. (zoogdieren), Bubalus mindorensis een dwergbuffel van de Filipijnen en Celebes zoals de anoa's en de tamaroe of mindorobuffel
   4. (zoogdieren), Bison bison een Amerikaanse bizon
2. leer vervaardigd van de huid van een buffel
3. (figuurlijk) iemand die groot en stevig is

• [3]: een buffel van een kerel

• karbouw

• dwergbuffel, gemsbuffel, kafferbuffel, waterbuffel, woudbuffel

• buffelachtig, buffelen, buffelgras, buffelkoe, buffelkop, buffelleder, buffelmozzarella

buffel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van buffelen
   

   • Ik buffel. 

2. gebiedende wijs van buffelen
   

   • Buffel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van buffelen
   

   • Buffel je? 

• Het woord buffel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'buffel' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.