bipolair
Nederlands
Woordafbreking
- bi·po·lair
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Latijnse voorvoegsel "bi-", afgeleid van "bis" (tweemaal) en "polus" (draaipunt).
- afgeleid van pool met het voorvoegsel bi- en met het achtervoegsel -air
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | bipolair | bipolairder | bipolairst |
verbogen | bipolaire | bipolairdere | bipolairste |
partitief | bipolairs | bipolairders | - |
Bijvoeglijk naamwoord
bipolair
- (natuurkunde), (techniek) waarin slechts twee toestanden of posities kunnen voorkomen
- Een bipolair relais heeft altijd één van de twee schakelstanden actief.
- (politiek) met duidelijk verschillende belangen of standpunten
- Tussen de machtsblokken bleef lange tijd een bipolaire situatie bestaan.
- (psychologie) sterk wisselend tussen twee stemmingen
- Hij leed aan een bipolaire stoornis.
Synoniemen
- [1]: tweepolig
- [3]: manisch-depressief
Afgeleide begrippen
- [2]: bipolariteit
Verwante begrippen
- [1]: digitaal, dipool, wisselend
- [2]: multipolariteit, polarisatie, unipolariteit
Vertalingen
1. waarin slechts twee toestanden of posities kunnen voorkomen
Gangbaarheid
- Het woord bipolair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bipolair' herkend door:
93 % | van de Nederlanders; |
97 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.