baden

• Geluid:  baden    (hulp, bestand)

• ba·den

• [1]

baden

1. inergatief een bad nemen

1. • Hij baadt in de Dode Zee ter behandeling van zijn huidaandoening. 

1. • Zij baadden in weelde. 

2. in bad doen

1. • Hij baadde de kinderen iedere avond voor het slapen gaan. 

• [1] badderen

• pootjebaden, zonnebaden

• badenkaart, bader

baden

1. meervoud verleden tijd van bidden
   

   • Wij baden. 
     
   • Jullie baden. 
     
   • Zij baden. 

baden mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bad

• Het woord baden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'baden' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  baden    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbaːdən /, / ˈbaːdn̩ /

• ba·den

• Afkomstig uit het Middelhoogduits en Oudhoogduits

baden

1. onovergankelijk baden
2. onovergankelijk zwemmen
3. overgankelijk baden
4. overgankelijk, (figuurlijk) mislukken
5. overgankelijk, (figuurlijk) moeten betalen, verantwoorden

• [1]: schwimmen
• [1]: scheitern

• [1]: duschen

• [1]: Bader
• [1]: Nacktbaden
• [1]: sonnenbaden
• [5]: ausbaden

• [1]: in Schweiß baden

• [2]: Baden verboten!

• [2]: nackt baden

• [4]: (übertragen) baden gehen

baden

1. baden, wassen

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• ba·den

baden

1. nominatief bepaald onzijdig meervoud van bad