William Rufus King

William Rufus DeVane King (Sampson County (North Carolina), 7 april 1786 - Selma (Alabama), 18 april 1853) was een Amerikaans politicus van de Democratische Partij. Hij was de vicepresident van de Verenigde Staten in 1853.

William Rufus King
William Rufus DeVane King
Geboren	7 april 1786 Sampson County (North Carolina)
Overleden	18 april 1853 Selma (Alabama)
Politieke partij	Democratische Partij
Beroep	Politicus Advocaat Agrariër
Handtekening
13e vicepresident van de Verenigde Staten
Aangetreden	4 maart 1853
Einde termijn	18 april 1853
President	Franklin Pierce
Voorganger	Millard Fillmore
Opvolger	John Breckinridge
President pro tempore van de Senaat
Aangetreden	6 mei 1850
Einde termijn	20 december 1852
Voorganger	David Rice Atchison
Opvolger	David Rice Atchison
Senator voor Alabama
Aangetreden	1 juli 1848
Einde termijn	20 december 1852
Voorganger	Arthur Bagby
Opvolger	Benjamin Fitzpatrick
17e ambassadeur naar Frankrijk
Aangetreden	1844
Einde termijn	1846
President	John Tyler (1844-1845) James K. Polk (1845-1846)
Voorganger	Lewis Cass
Opvolger	Richard Rush
President pro tempore van de Senaat
Aangetreden	1 juli 1836
Einde termijn	4 maart 1841
Voorganger	John Tyler
Opvolger	Samuel Southard
Senator voor Alabama
Aangetreden	14 december 1819
Einde termijn	15 april 1844
Voorganger	Eerste
Opvolger	Dixon Hall Lewis
Afgevaardigde voor North Carolina 5e District
Aangetreden	4 maart 1811
Einde termijn	4 november 1816
Voorganger	Thomas Kenan
Opvolger	Charles Hooks
Portaal    Politiek

Na zijn rechtenstudie oefende King kort het beroep van advocaat uit. Tussen 1811 en 1816 diende hij als lid van het Huis van Afgevaardigden om vervolgens enige diplomatieke posten in het buitenland te aanvaarden. In 1819 werd King verkozen in de Senaat als vertegenwoordiger van Alabama. Tussen 1836 en 1841 was hij tevens de president pro tempore van de Senaat. Na een onderbreking van vier jaar diende hij tussen 1848 en 1853 wederom in de Senaat waarvan 2 jaar als president pro tempore. King, zelf een slavenhouder, streed in de Senaat tegen afschaffing van de slavenhandel in het District of Columbia en hij stelde dat de grondwet de slavernij toestond. King was echter niet voor eventuele afscheiding van de zuidelijke staten van de Unie.

King werd als running mate van Franklin Pierce bij de presidentsverkiezingen van 1852 verkozen als vicepresident. Hij verbleef vanwege zijn slechte gezondheidstoestand ten tijde van zijn inauguratie op Cuba. Slechts 45 dagen nadat hij het op één na hoogste ambt van het land had aanvaard kwam King te overlijden. Hij werd 67 jaar oud.