Willem Glasbergen

Na een verhuizing naar Rijnsburg volgde hij het gymnasium te Leiden. In deze streek kwam hij in zijn latere leven regelmatig terug als archeoloog voor oudheidkundig onderzoek in onder andere Rijnsburg, Valkenburg, Voorschoten en Alphen aan den Rijn.[1]

Glasbergen begon in de oorlogsjaren aan zijn studie kunstgeschiedenis en archeologie aan de Rijksuniversiteit Groningen, deze werd in 1943 onderbroken. Na de bevrijding was A.N. Zadoks-Josephus Jitta een van zijn docenten. Hij promoveerde in 1954 echter niet op een kunsthistorisch, maar op een prehistorisch onderwerp, een Bronstijdgrafveld in Noord-Brabant.

Van 1945 tot 1948 was Glasbergen medewerker van het Biologisch-Archaeologisch Instituut van Van Giffen, waar hij in 1951 terugkeerde. In de tussentijd was hij werkzaam geweest bij de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek (de huidige Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed). Hij was, net als zijn jongere collega Wim van Es, tevens medewerker van het Groninger Museum en het Drents Museum te Assen.

In 1957 volgde de benoeming tot hoogleraar aan de Amsterdamse Gemeente-universiteit, aanvankelijk als buitengewoon hoogleraar in de Prehistorie van West- en Midden-Europa en de Archeologie van Nederland, maar twee jaar later als gewoon hoogleraar.

Tot Glasbergens bekendste opgravingen behoren de grafheuvels van Havelte, waar hij samenwerkte met Harm Tjalling Waterbolk. Verder publiceerde hij onder meer over de goudschat van Beilen, de muntvondsten van Yde en Bargercompascuum, het kralensnoer van Exloo en de dolk van Barger-Oosterveld.

Hij inventariseerde ook de in Drenthe gevonden terra sigillata (het Romeinse luxe-aardewerk). Publicaties als die over het aardewerk van de Hunebeddencultuur (nu Trechterbekercultuur) bezuiden de grote rivieren zijn, in dit Drentse oeuvre, buitenbeentjes.

In de jaren 1950 definieerde Glasbergen het begrip "Hilversumcultuur",[2] een prehistorische cultuur uit de vroege en midden-bronstijd (1800 - 1200 v.Chr.), vernoemd naar het aardewerk dat in Hilversum en omgeving is gevonden.

• Terra sigillata uit de provincie Groningen: bijdrage tot de geschiedenis van den handel in den Romeinschen tijd, uitg. J.B. Wolters, Groningen, 1948 (opgenomen in de reeks jaarverslagen van de Vereniging voor Terpenonderzoek 1940-1944, blz. 321-368)
• Barrow excavations in the Eight Beatitudes: the Bronze Age cemetery between Toterfout and Halve Mijl, North Brabant, uitg. Wolters, Groningen, 1954 (proefschrift: twee delen The excavations en The implications)
• Het rijengrafveld te Broekeneind bij Hoogeloon (N.-Br.), uitg. Biologisch-archaeologisch Instituut Rijksuniversiteit Groningen, Groningen, 1955
• De urn van Toterfout en de reformatie van de Britse bronstijd, uitg. Wolters, Groningen, 1957 (tekst inaugurele rede Amsterdam)
• De voorgeschiedenis der Lage Landen, uitg. Wolters, Groningen, 1959 (met S.J. de Laet)
• In het voetspoor van A. E. van Giffen, uitg. Wolters Groningen (1e druk 1961 onder redactie van Glasbergen W. Groenman-van Waateringe en met bijdragen van A.E. van Giffen, in 1966 verscheen eveneens bij Wolters in Groningen een tweede druk met medewerking van J.A. Bakker)
• De Romeinse castella te Valkenburg, Z.H.: de opgravingen in de dorpsheuvel in 1962, uitg. Wolters-Noordhoff, Groningen, 1972 (met W. Groenman-van Waateringe, H. Praamstra [et al.])
• The pre-Flavian garrisons of Valkenburg, Z.H.: fabriculae and bipartite barracks, uitg. North-Holland Publishing Company, Amsterdam, 1974 (met W. Groenman-van Waateringe, ook verschenen als Cingula bij het Instituut voor prae- en protohistorie van de universiteit van Amsterdam)

• In 2010 verscheen van de hand van Jan Gijsbert Pieter Best Het Byblosschrift ontcijferd: in het voetspoor van Willem Glasbergen (uitg. Bert Bakker te Amsterdam).

• Biografisch lemma in de Encyclopedie Drenthe Online
• Herbert Safatij: Willem Glasbergen 1923-1979. in: Jaarboekje voor geschiedenis en oudheidkunde van Leiden en Omstreken.' Leiden, 1980, S. 121 (Online PDF)