Hilversumcultuur

Met de Hilversumcultuur wordt een prehistorische cultuur uit de vroege en midden-bronstijd (1800 - 1200 v.Chr.) aangeduid, naar aanleiding van het aardewerk dat in Hilversum en omgeving is gevonden. Het begrip "Hilversumcultuur" is in de jaren 1950 gedefinieerd door de Nederlandse archeoloog Willem Glasbergen.[2]

Aardewerkprovincies in Noordwest-Europa tussen 1850 en 1650 v.Chr.[1]

De cultuur vertoont overeenkomsten met de Wessexcultuur in Engeland en verspreidde zich over het zuidelijke deelgebied van de wikkeldraadbekercultuur uit de vroege bronstijd.

Kenmerkend voor de Hilversumcultuur zijn eenvoudige, tonvormige en dikwandige urnen. De versiering bestaat meestal uit vinger- en nagelindrukken op de rand, gecombineerd met afdrukken van touw.

Het Zwaard van Jutphaas getuigt van het hoge niveau van de bronsbewerking.[3]

Taalkundig is er een verband voorgesteld met de hypothetische Oud-Belgische taal.[4]

Literatuur

Theunissen, L. (1999): Midden-bronstijdsamenlevingen in het zuiden van de Lage Landen: een evaluatie van het begrip 'Hilversum-cultuur'

Noten

L. Theunissen blz. 210
Liesebeth Theunissen (2009). Midden-bronstijdsamenlevingen in het zuiden van de Lage Landen. p.11
M.H.G. Kuijpers, Bronze Age Metalworking in the Netherlands
Zie Noordwestblok

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] L. Theunissen blz. 210

[2] Liesebeth Theunissen (2009). Midden-bronstijdsamenlevingen in het zuiden van de Lage Landen. p.11

[3] M.H.G. Kuijpers, Bronze Age Metalworking in the Netherlands

[4] Zie Noordwestblok