Vanadium(V)oxide

Aangezien vanadium(V)oxide een amfoteer is, reageert de stof zowel met een zuur als met een base, wat veel mogelijkheden schept in de scheikunde. In een reactie met salpeterzuur wordt een oplossing gevormd, met daarin zouten met onder andere vanadium(II)oxide (VO₂):

${\displaystyle \mathrm {V_{2}O_{5}\ +\ 2\ HNO_{3}\longrightarrow \ 2\ VO_{2}NO_{3}\ +\ H_{2}O} }$

Het reageert met sterke basen tot polyoxovanadaten (VO₄³⁻), die, afhankelijk van de pH, een complexe structuur hebben.

Thionylchloride zet vanadium(V)oxide om in vanadiumoxytrichloride:

${\displaystyle \mathrm {V_{2}O_{5}\ +\ 3\ SOCl_{2}\longrightarrow \ 2\ VOCl_{3}\ +\ 3\ SO_{2}} }$

In zuur waterig milieu ondergaat vanadium(V)oxide een redoxreactie, waarbij het vanadyl-ion wordt gevormd:

${\displaystyle \mathrm {V_{2}O_{5}\ +\ 6\ HCl\ +\ 7\ H_{2}O\longrightarrow \ 2\ [VO(H_{2}O)_{5}]^{2+}\ +\ 4\ Cl^{-}\ +\ Cl_{2}} }$

Vanadium(V)oxide kan gereduceerd worden door oxaalzuur, koolstofmonoxide of zwaveldioxide tot vanadium(IV)oxide. De kleur van de oplossing verandert hierbij van oranje naar diepblauw. Verdere reductie met waterstofgas of een overmaat koolstofmonoxide leidt tot een complex mengsel van oxiden, zoals V₄O₇ en V₅O₉, wat verder reageert tot het zwarte vanadium(III)oxide.