Anorganische verbinding

Anorganische verbindingen zijn verbindingen die geen koolstof-waterstofbinding in hun structuur hebben, en dus per definitie geen organische verbindingen zijn. Talrijke anorganische verbindingen maken deel uit van de Aardkorst, zoals metalen en mineralen. Voorbeelden van anorganische verbindingen zijn water, ammoniak, zwaveldioxide en natriumchloride.

Cerium(IV)sulfaat is een anorganische verbinding, bestaande uit de elementen cerium, zwavel en zuurstof.

Hoewel met de anorganische verbindingen vaak verbindingen van metalen (met inbegrip van hoofdgroepmetalen, overgangsmetalen, alkalimetalen en aardalkalimetalen) geassocieerd worden, vallen minstens evenveel verbindingen van metalloïden, niet-metalen, halogenen, edelgassen, lanthaniden en actiniden als anorganisch aan te duiden. Koolstofdioxide en koolstofmonoxide zijn voorbeelden van een koolstofhoudende anorganische verbindingen: ze bezitten weliswaar een of meer koolstofatomen, maar geen koolstof-waterstofbinding. Andere voorbeelden van anorganische koolstofverbindingen zijn: carbonaten, carbiden, cyaniden, cyanaten en thiocyanaten.