Thomas Buffel

Thomas Buffel groeide op in Ruddervoorde en leerde er op jonge leeftijd voetballen bij het bescheiden Daring Ruddervoorde. Reeds als kind toonde hij zich een uitstekende voetballer. Antoine Vanhove, toenmalig manager van Club Brugge en de oom van Buffels moeder, wilde hem naar blauw-zwart halen, maar na overleg met zijn ouders koos de jonge aanvaller voor concurrent Cercle Brugge.[1] Daar werd hij al gauw vergeleken met topvoetballer Paul Van Himst.[2] Op 16-jarige leeftijd ruilde hij de vereniging in voor Feyenoord. Hij verhuisde naar Rotterdam, waar hij werd ondergebracht in een pleeggezin. Bij de A-junioren van Feyenoord werd hij op een gegeven moment zelfs verkozen tot beste speler.

Aanvankelijk kwam de frêle aanvaller niet aan spelen toe bij Feyenoord, dat hem in 2000 uitleende aan de buren van Excelsior. Bij de club die toen in de eerste divisie vertoefde, brak Buffel meteen door. Door zijn uitstekende techniek en neus voor doelpunten werd hij in geen tijd een belangrijke pion bij Excelsior. In zowel 2001 als 2002 werd Excelsior vicekampioen. Buffel zelf werd twee jaar op rij verkozen tot beste speler van de eerste divisie.

In 2002 keerde Buffel terug naar de De Kuip. Hij werd er gezien als de opvolger van de naar AC Milan vertrokken Jon Dahl Tomasson. In de zomer mocht hij in de UEFA Super Cup tegen Real Madrid invallen voor Christian Gyan. Buffel brak in zijn eerste seizoen bij Feyenoord meteen door. De Belgische revelatie in de eredivisie speelde zich onder trainer Bert van Marwijk regelmatig in de kijker en wist zijn eerste seizoen af te sluiten met 18 competitiedoelpunten.

In de zomer van 2004 nam Ruud Gullit de leiding over. De nieuwe coach plaatste Buffel regelmatig op de bank en gaf in de spits de voorkeur aan Salomon Kalou. Onder Gullit werd de toekomst van Buffel onzeker.[3] De aanvaller weigerde zijn contract te verlengen en werd door het bestuur in de etalage geplaatst.

In januari 2005 nam het Schotse Glasgow Rangers hem voor £2,3 miljoen over van de Rotterdammers. Eerder had ook Tottenham Hotspur interesse getoond. Buffel tekende een contract voor 4,5 jaar bij de Rangers en maakte in een bekerduel tegen Celtic zijn debuut voor de Schotse club. In zijn eerste seizoen veroverde de inmiddels 24-jarige Belg de Schotse landstitel en League Cup.

In januari 2007 kon Buffel rekenen op de interesse van Hannover 96. Van trainer Walter Smith mocht hij vertrekken, maar hij kwam niet tot een persoonlijk akkoord met de Duitse club en bleef uiteindelijk in Glasgow. Door een zware knieblessure kwam hij er de rest van het seizoen niet meer aan spelen toe.[4]

Buffel kreeg van de Rangers te horen dat hij mocht vertrekken en werd in 2008 aan tal van Belgische clubs gelinkt. Club Brugge, Standard Luik en Germinal Beerschot werden in eerste instantie het vaakst genoemd in de pers, later meldde ook Cercle Brugge zich.[5][6]

Op 1 juli 2008 tekende Buffel een contract voor twee seizoenen bij het Cercle Brugge van trainer Glen De Boeck.[7] Een succesverhaal werd het niet. Het boterde niet tussen De Boeck en Buffel, die vaak tegen zijn zin op de flank geposteerd werd en zag hoe Stijn De Smet de voorkeur droeg van zijn trainer.

In 2009 werd Buffel betrokken bij een grote transferruil tussen Cercle Brugge en KRC Genk.[8] De 28-jarige Buffel tekende bij Genk en zag hoe Jelle Vossen (op huurbasis) en Hans Cornelis de omgekeerde beweging maakten. Zijn eerste seizoen bij Genk was wisselvallig. De club ontsloeg trainer Hein Vanhaezebrouck en eindigde het seizoen onder coach Frank Vercauteren in de middenmoot. Via play-off II wist Genk alsnog een Europees ticket te veroveren. Een seizoen later behaalden Buffel en Genk een hoger niveau. De Limburgers veroverden de landstitel en plaatsen zich enkele maanden later voor de UEFA Champions League. In het seizoen 2012/13 vormde Buffel samen met Jelle Vossen en Benjamin De Ceulaer een succesvol aanvalstrio bij Genk. Buffel begon in het seizoen 2014-2015 als aanvoerder van KRC Genk.

Eind mei 2018 geraakte al bekend dat Buffel na negen jaar KRC Genk zou verlaten. Buffel groeide bij de Limburgers uit tot een van de smaakmakers en pakte in 2011 de titel onder Frank Vercauteren. In totaal speelde Buffel 388 wedstrijden voor de club en scoorde hij 59 keer. In 2013 veroverde hij met Genk ook nog de Beker van België.[9]

Omdat KRC Genk zijn aflopende contract na seizoen 2017/2018 besloot Buffel de club te verlaten. In juni 2018 werd bekend dat hij een contract had getekend bij SV Zulte Waregem voor komend seizoen.[10]