Steven Berghuis

Berghuis debuteerde op vijftienjarige leeftijd in de hoofdklasse voor WSV. Zijn vader, Frank Berghuis (ook een linksbuiten), debuteerde ook op die leeftijd in de hoofdmacht van zijn amateurvereniging Apeldoornse Boys en speelde voor onder meer PSV en had één cap in het Nederlands elftal. Een paar jaar voor zijn debuut was Berghuis afgevallen voor de voetbalacademie van Vitesse/AGOVV toen hij in jeugd van de amateurs van AGOVV speelde. Vlak na zijn debuut voor WSV ging hij naar de jeugdopleiding van Go Ahead Eagles.[1][2] In 2009 fuseerde de opleiding van de club met die van FC Twente/Heracles Almelo. Berghuis maakte als enige A-junior de overstap naar de A1, van wat vanaf dat moment Voetbalacademie FC Twente heette.[3] Een jaar later tekende hij een tweejarig contract bij FC Twente en werd hij overgeheveld naar het beloftenelftal.[4]

Op 19 januari 2011 debuteerde hij als speler van Jong FC Twente in het eerste elftal van de Tukkers. Tegen Heracles Almelo verving hij Ola John in de met 5-0 gewonnen wedstrijd. Het bleef dat seizoen bij één optreden.

In de zomer van 2011 was Berghuis een van de spelers van Jong FC Twente die de voorbereiding met het eerste elftal meemaakten. Door Schreuder en later Adriaanse werd hij regelmatig gebruikt in de eerste oefenduels. Begin juli werd hij door Adriaanse doorgeschoven naar de eerste selectie.[5] Niet veel later tekende hij een nieuw contract, waarmee hij tot medio 2014 aan de club verbonden werd. In de verbintenis werd een optie voor een extra jaar opgenomen.[6]

Op 30 juli won Berghuis zijn eerste prijs bij FC Twente. In de Amsterdam ArenA speelde hij tegen Ajax om de Johan Cruijff Schaal. Het werd 2-1. In deze wedstrijd werd Berghuis na een schwalbe van het veld gestuurd met een rode kaart aan het begin van de tweede helft (2e keer geel). In de bekerwedstrijd van 21 september 2011 tegen VV Zwaluwen scoorde Berghuis zijn eerste treffers voor FC Twente. Hij maakte vier doelpunten die avond en zag zijn ploeg met 1-8 winnen.

In de winterstop van seizoen 2011/12 werd besloten dat een verhuur beter voor de ontwikkeling van Berghuis was. Nadat FC Twente Ola John had aangetrokken werd Berghuis aan VVV-Venlo verhuurd.[7] Hier maakte hij slechts 2 dagen later al zijn debuut en mocht tevens meteen in de basisopstelling staan. Deze wedstrijd werd tegen Feyenoord gespeeld en met 2-1 gewonnen door VVV-Venlo. Bij de Venlonaren speelde Berghuis regelmatig en wist zich uiteindelijk met de club via de play-offs te handhaven in de Eredivisie. Berghuis speelde totaal twintig wedstrijden voor de club en scoorde daarin viermaal. Twee daarvan maakte hij in de play-offs.

AZ kwam in juni 2012 tot overeenstemming met FC Twente over een transfer van Berghuis. Een paar dagen later tekende hij een vijfjarig contract bij de club. Berghuis speelde in de volgende drie seizoenen meer dan zeventig competitiewedstrijden voor AZ, waarmee hij achtereenvolgens tiende, achtste en derde werd in de Eredivisie. Het laatstgenoemde resultaat betekende rechtstreekse plaatsing voor de UEFA Europa League. Berghuis won in het seizoen 2012/13 de KNVB beker met AZ. Hij kwam in drie rondes van het toernooi in actie dat jaar. In de finale kwam hij in de 74ste minuut in het veld als vervanger van Jóhann Berg Guðmundsson.

Berghuis tekende in juli 2015 een contract tot medio 2019 bij Watford, dat in het voorgaande seizoen promoveerde naar de Premier League. Dat betaalde circa 6,5 miljoen euro voor hem.[8][9] Watford speelde het seizoen 2015/16 echter zonder vleugelspelers, terwijl Berghuis werd gekocht als rechtsbuiten. Hier kwam hij in zijn eerste seizoen tot negen competitiewedstrijden, allemaal als invaller.

De Engelse club verhuurde Berghuis in augustus 2016 voor een jaar aan Feyenoord.[10] Hij maakte zijn competitiedebuut voor de Rotterdamse club op zondag 7 augustus, toen hij in de 74ste minuut van het uitduel tegen FC Groningen (0-5) inviel voor aanvoerder Dirk Kuijt. Op 27 augustus scoorde hij zijn eerste goal voor Feyenoord, tegen Excelsior. Berghuis speelde in zijn eerste seizoen 37 officiële duels voor Feyenoord. Met zeven goals en zes assists in de Eredivisie had hij een belangrijk aandeel in het behalen van de vijftiende landstitel uit de clubgeschiedenis.

Berghuis tekende op 31 juli 2017 een vierjarig contract bij Feyenoord, dat hem daarmee definitief inlijfde.[11] De Rotterdamse club betaalde circa €6.500.000,- euro voor hem aan Watford. Op 5 augustus 2017 won hij met zijn nieuwe club de Johan Cruijff Schaal 2017. Hij scoorde in de openingswedstrijd tegen FC Twente de winnende goal. Hij maakte op 13 september 2017 zijn debuut in de UEFA Champions League. In die wedstrijd verloor Feyenoord met 0-4 van Manchester City. Een paar weken later maakte hij zijn eerste goal in de Champions League tegen FK Sjachtar Donetsk. Ondanks het doelpunt van Berghuis, ging deze wedstrijd met 1-2 verloren. In het seizoen 2017/18 wist het Feyenoord van Berghuis beslag te leggen op de KNVB beker door in de finale AZ met 3-0 te verslaan. Berghuis stond die wedstrijd in de basis. Berghuis maakte dat seizoen 18 doelpunten en gaf de 12 keer de assist.

Het seizoen daarna won Feyenoord, met Berghuis in de gelederen, de Johan Cruijff Schaal. Nadat de wedstrijd tegen PSV in een doelpuntloos gelijkspel eindigde, won Feyenoord de strafschoppenserie met 5-6. Berghuis wist zijn strafschop te benutten. In de Europa League dat seizoen lag Feyenoord met Berghuis er in de derde kwalificatie ronde al uit. Tegen AS Trenčín werd er over 2 wedstrijden 5-1 verloren. Berghuis gaf wel de assist bij de Rotterdamse goal. Berghuis zou later in dat Eredivisieseizoen tot twaalf doelpunten en hetzelfde aantal assists komen. Feyenoord eindigde op de derde plaats. In de KNVB beker haalde Feyenoord de halve finale. Op weg naar die halve finale scoorde Berghuis éénmaal en gaf hij ook één assist.

Op 4 augustus 2019 verlengde Steven Berghuis zijn contract tot 2022.[12] Feyenoord behaalde de groepsfase van de Europa League in het seizoen 2019/20. Daarin benutte Berghuis een strafschop tegen Young Boys. Op 15 december maakte hij zijn eerste hattrick voor Feyenoord tijdens een 3-1 overwinning op PSV, twee doelpunten kwamen vanaf elf meter.

Berghuis maakte gedurende het seizoen 2019/20 in totaal 15 doelpunten met 7 assists in de competitie. Hiermee werd hij ook voor het eerst topscorer van de Eredivisie, gedeeld met Cyriel Dessers.

Berghuis debuteerde op 9 oktober 2009 voor Nederland onder 19. In het duel tegen Frankrijk wist hij tevens eenmaal te scoren. Nederland won met 4-2. Een paar dagen later pakte Berghuis zijn tweede cap voor het jeugdelftal. In een krachtmeting met Italië mocht hij in de tweede helft invallen. Het duel eindigde in een 1-1 gelijkspel.[13] In de zomer van 2010 werd Berghuis door bondscoach Van Zwam opgenomen in de selectie voor het EK onder 19 in Frankrijk.[14] In het tweede groepsduel kreeg hij tegen Engeland zijn eerste speelminuten van het toernooi. In de basisformatie startte hij als linksbuiten en scoorde al na zes minuten met het hoofd.

In mei van 2011 ontving Berghuis zijn eerste uitnodiging voor Jong Oranje. Bondscoach Cor Pot selecteerde hem voor oefenduels tegen Jong Israël en Jong Albanië.[15] Deze duels waren ter voorbereiding op de kwalificatie voor het EK 2013. In het eerste duel tegen Israël begon Berghuis gelijk in de basis en scoorde tevens zijn eerste treffer. Uit een vrije trap zette hij Oranje op voorsprong.[16] Ook tegen Albanië stond Berghuis in de basiself en scoorde hij wederom uit een vrije trap.[17]

Bondscoach Guus Hiddink nam Berghuis op 15 mei 2015 voor de eerste keer op in de selectie van het Nederlands elftal. De andere debutant was aanvallende middenvelder Tjaronn Chery van FC Groningen. Beiden maakten deel uit van een dertigkoppige selectie, maar kwamen niet in actie tijdens een oefenduel tegen de Verenigde Staten (3-4) op vrijdag 5 juni in de Amsterdam ArenA. In tegenstelling tot Chery viel Berghuis niet af voor een duel van Oranje uit tegen Letland, op vrijdag 12 juni in Riga. Op 27 mei 2016 maakte Berghuis zijn daadwerkelijke debuut voor het Nederlands elftal, in een vriendschappelijk duel in en tegen Ierland (1-1). Hij viel een half uur voor tijd in voor Memphis Depay. Berghuis werd daarmee de negende Oranje-international in de geschiedenis wiens vader ook in het Nederlands elftal speelde.[18] Vijf dagen later kreeg hij zijn eerste basisplaats in het Nederlands elftal, tijdens een met 1-2 gewonnen oefeninterland in en tegen Polen, waarbij hij ook gelijk zijn eerste assist gaf. 3 dagen later stond hij opnieuw in de basis tegen Oostenrijk en ook gaf hij opnieuw een assist. 3 maanden later werd Berghuis ook geselecteerd voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Griekenland en in het duel met Zweden voor de WK-kwalificatie. Nadat hij niet geselecteerd werd voor de wedstrijden tegen Wit-Rusland en Frankrijk, werd hij dat wel voor de wedstrijden tegen België en Luxemburg. Hij zat negentig minuten op de bank tegen de Zuiderburen en speelde een helft tegen Luxemburg. In de gewonnen wedstrijden tegen Marokko (1-2) en Luxemburg (5-0) in 2018 kwam de vleugelspeler in beide wedstrijden tot speelminuten. Pas aan het eind van dat jaar werd hij weer geselecteerd. Tegen Roemenië kwam een van de grootste successen van Berghuis bij het Nederlands elftal, toen hij alle assists gaf bij een 3-0 zege.

Onder nieuwe bondscoach Ronald Koeman werd Berghuis ook geselecteerd. Hij speelde in 2018 enkele malen als invaller in vriendschappelijke wedstrijden. Tijdens de in 2018 en 2019 gespeelde eerste editie van de UEFA Nations League werd hij echter niet meer in de selectie opgenomen. Voor de kwalificatiewedstrijden voor het EK 2020 keerde hij terug in de selectie.

Interlands van Steven Berghuis voor  Nederland
No.	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Competitie	Goals
Als speler bij Watford FC
1	27 mei 2016	Ierland – Nederland	1 – 1	Vriendschappelijk
2	1 juni 2016	Polen – Nederland	1 – 2
3	4 juni 2016	Oostenrijk – Nederland	0 – 2
Als speler bij Feyenoord
4	1 september 2016	Nederland – Griekenland	1 – 2	Vriendschappelijk
5	6 september 2016	Zweden – Nederland	1 – 1	Kwalificatie WK 2018
6	13 november 2016	Luxemburg – Nederland	1 – 3
7	28 maart 2017	Nederland – Italië	1 – 2	Vriendschappelijk
8	31 mei 2017	Marokko -  Nederland	1 - 2
9	4 juni 2017	Nederland – Ivoorkust	5 – 0
10	9 november 2017	Schotland – Nederland	0 – 1
11	14 november 2017	Roemenië – Nederland	0 – 3
12	26 maart 2018	Nederland – Portugal	3 – 0
13	31 mei 2018	Slowakije – Nederland	1 – 1
14	4 juni 2018	Italië – Nederland	1 – 1
15	9 september 2019	Estland – Nederland	0 – 4	EK-kwalificatie 2020
16	16 november 2019	Noord-Ierland – Nederland	0 – 0

Bijgewerkt op 16 november 2019.