Station Berlin-Lichtenberg

Berlin-Lichtenberg is een spoorweg-, S-Bahn- en metrostation in het oosten van Berlijn. Het station bevindt zich aan het einde van de Frankfurter Allee en dankt zijn naam aan het stadsdeel Lichtenberg, waarin het gelegen is. Station Lichtenberg werd geopend in 1881 en was tijdens de deling van de stad een van de belangrijkste stations van Oost-Berlijn. Sinds 1930 is het stationscomplex ook bereikbaar per metro (lijn U5). Aan de noordzijde van het station bevindt zich het eindpunt van tramlijnen 18 en 21.

Lichtenberg
Spoorwegstation in Duitsland
Voorheen Lichtenberg-Friedrichsfelde
Locatie
PlaatsBerlijn
StadsdeelLichtenberg
Gegevens
DS100-codeBLO
Stationscode549
TypeBf
Categorie2
S-Bahnlijnen
Vorig station
(richting)
Lijn Volgend station
(richting)
Nöldnerplatz
Westkreuz
S5 Friedrichsfelde Ost
Strausberg Nord
Nöldnerplatz
Potsdam Hbf.
S7 Friedrichsfelde Ost
Ahrensfelde
Nöldnerplatz
Spandau
S75 Friedrichsfelde Ost
Wartenberg
Deutsche Bahn - S-Bahn - U-Bahn

Spoorwegen en S-Bahn

In 1867 bereikte de Preußische Ostbahn het Berlijnse Ostbahnhof (Küstriner Bahnhof), waardoor de Pruisische hoofdstad een rechtstreekse aansluiting op de spoorlijn naar West-Pruisen, Koningsbergen en Rusland kreeg. In 1881 opende aan deze lijn het station Lichtenberg. Een jaar later werd het station hernoemd tot Lichtenberg-Friedrichsfelde, aangezien het weliswaar tot het grondgebied van Lichtenberg behoorde, maar dichter bij het dorp Friedrichsfelde lag. Station Lichtenberg-Friedrichsfelde werd bediend door voorstadstreinen en diende bovendien als rangeerstation. In 1898 opende de Wriezener Bahn, een regionale spoorweg naar Werneuchen en Wriezen, die voorlopig in station Lichenberg-Friedrichsfelde ging eindigen. In 1903 werd deze lijn doorgetrokken naar zijn definitieve eindpunt, het Wriezener Bahnhof. Bij de vorming van Groot-Berlijn in 1920 kwam station Lichtenberg-Friedrichsfelde binnen de Berlijnse stadsgrenzen te liggen, waarna het in 1938 zijn huidige naam Berlin-Lichtenberg kreeg.

Op 6 november 1928 stopten de eerste elektrische voorstadstreinen in Berlin-Lichtenberg; de laatste stoomtreinen, die deze diensten voorheen uitvoerden, werden twee maanden later buiten gebruik gesteld. Nadat de elektrificatie van de voorstadslijnen rond Berlijn was voltooid, werden deze lijnen samengevoegd in het nieuwe S-Bahnnet, het eerste in Duitsland.

Zicht op sporen en perrons vanaf de Frankfurter Allee

Nadat in 1952 het doek was gevallen voor de laatste kopstations van Berlijn, die zich vrijwel alle in het westen van de stad bevonden, promoveerde Berlin-Lichtenberg tot hoofdlijnstation. Naast het reeds bestaande perron voor voorstadstreinen (waar sinds 1928 de S-Bahn stopt) werd hiertoe een nieuw perron aangelegd. Het rangeerstation werd gesloten en heringericht als opstelterrein voor reizigerstreinen.

Tussen 1975 en 1977 werd over de sporen aan de noordzijde van het station de Lichtenberger Brücke gebouwd. Over deze brug voor het autoverkeer verloopt de Frankfurter Allee, onderdeel van Bundesstraße 1 en 5.

In de jaren 1980 groeide het belang van station Lichtenberg nog meer, omdat het de capaciteit van het Oost-Berlijnse Hauptbahnhof (het huidige Ostbahnhof) vanwege uitlopende bouwwerkzaamheden beperkt was. Om Berlin-Lichtenberg geschikt te maken voor zijn nieuwe functie werden er twee nieuwe perrons gebouwd. Ook werd de Ostbahn geëlektrificeerd. In 1984 werd het uitgebreide stationscomplex geopend met een nieuwe hoofdingang aan de Weitlingstraße. Treinen van en naar bestemmingen ten oosten van Berlijn, waaronder Kaliningrad, Warschau, Kiev, Minsk, Moskou en diverse steden in Siberië, kregen er hun begin- en eindpunt.

Na de Duitse Hereniging onderging het station een uitgebreide renovatie. De opening van het nieuwe Centraal Station in mei 2006 betekende grotendeels het einde van de status van Berlin-Lichtenberg als interregionaal en internationaal station. Het station fungeert wel als opleidingsplaats voor DB Station&Service, het onderdeel van Deutsche Bahn dat voor het beheer van de stations verantwoordelijk is. Leerling-stationsbedienden vervullen er diverse functies.

Verbindingen

S-Bahnperron

Lange afstand

Sinds mei 2006 rijden de meeste langeafstandstreinen naar en uit het oosten via de Stadtbahn, zonder Lichtenberg aan te doen. Het station is nog wel begin- en eindpunt voor nachttreinen die Berlijn verbinden met diverse delen van Duitsland en Zwitserland.

  • CityNightLine: Berlijn - Zürich
  • CityNightLine: Berlijn - München
  • IC: Berlijn - Erfurt

Regionale treinen

S-Bahn

Metro


Lichtenberg
Sinds de renovatie in 2004 domineren frisgroene tinten.
Algemeen
LijnenU5
Opening21 december 1930
Constructie
Architect(en)Alfred Grenander
TypeOndiep gelegen zuilenstation
Perrons1
Perronsporen2
Route
Lijn RichtingVolgend station
AlexanderplatzMagdalenenstraße
HönowFriedrichsfelde
Ligging
StadsdeelLichtenberg
Coördinaten52° 31 NB, 13° 30 OL

Locatie van het metrostation Lichtenberg

Portaal    Openbaar vervoer

Het metrostation Lichtenberg werd geopend op 21 december 1930 als deel van de nieuwe lijn E, de huidige U5. Het bevindt zich aan het noordelijke uiteinde van het spoorwegstation, ter hoogte van de Lichtenberger Brücke, en kruist de sporen en perrons in een tunnel. Vanaf 1935 heette het metrostation Bahnhof Lichtenberg, om de overstapmogelijkheid op de spoorwegen te benadrukken; in 1974 kreeg het zijn huidige naam.

Metrostation Lichtenberg kreeg zoals alle stations op lijn E een standaardontwerp van de hand van Alfred Grenander, indertijd huisarchitect van de Berlijnse metro. Om de sterk op elkaar gelijkende stations van elkaar te onderscheiden maakte Grenander gebruik van de zogenaamde kenkleur, die toegepast werd op vaste elementen als de wandbetegeling en de stalen steunpilaren. De toewijzing van de kenkleur volgde een zich herhalend patroon: roze, lichtgrijs, geel, blauwgroen, lichtgroen. Station Lichtenberg werd uitgevoerd in gele tinten. Oorspronkelijk had het station volgens het standaardontwerp een hoge perronhal met uitgangen aan beide uiteinden. Later werd echter over de gehele lengte van het station een tussenverdieping ingevoegd, om een rechtstreekse toegang tot de perrons van het bovengelegen spoorwegstation te creëren. De pilaren lopen nog altijd door het dak door tot op deze slechts ruim twee meter hoge tussenverdieping.

Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werden schuilkelders ingericht in een aantal metrostations, waaronder Lichtenberg.[1] Luchtaanvallen op de Duitse hoofdstad zorgden voor grote schade lijn E, maar station Lichtenberg bleef gespaard. Desondanks moest het station in april 1945 zijn deuren sluiten; het metroverkeer werd in de gehele stad stilgelegd. Nadat in mei 1945 de Noord-zuidtunnel van de S-Bahn werd opgeblazen en onder water kwam te staan, overstroomde ook een deel van de tunnel van metrolijn E, maar het water bereikte Lichtenberg niet.[2] Na het einde van de oorlog begon men met het leegpompen van de tunnels, zodat er op 16 juni 1945 weer pendeltreinen over lijn E konden gaan rijden. Een week later was de lijn weer volwaardig in dienst.

Het metrostation bevond zich voor de modernisering van 2004 nog in vrijwel originele toestand.

In de DDR-tijd kregen veel metrostations op lijn E een nieuw uiterlijk, maar station Lichtenberg behield zijn oorspronkelijke betegeling. Wegens een gebrek aan onderhoud sloeg in de loop der jaren het verval toe, zodat het station er in de jaren 1990 verwaarloosd bij lag.

Tussen 2003 en 2004 stak men de oudste stations van de U5 echter in een nieuw jasje. De wandbetegeling moest wijken voor een vandalismebestendige bekleding van geëmailleerde metaalplaten, waarbij werd teruggegrepen op het principe van de kenkleur. Station Lichtenberg werd in 2004 onder grondig onder handen genomen; in het dak werden twee openingen naar de tussenverdieping gemaakt om de ruimtelijkheid van de zeer lage hal te vergroten. Voor het kleurenschema koos men een combinatie van geel (op de wanden) en felgroen (pilaren); in een groene band op de wanden is de stationsnaam aangebracht. Daarnaast werd de verlichting verbeterd, werd er een nieuwe vloer gelegd en kwam er nieuw perronmeubilair.

Bij de sanering van de stations van de U5 bouwde men, in tegenstelling tot een eerder vergelijkbaar project op de U6, niet overal liften in. Station Lichtenberg zal volgens het prioriteitenplan echter binnen twee jaar van een lift voorzien worden.[3]

Bronnen

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.