Raffaella Reggi

Reggi debuteerde in 1981 op het WTA-toernooi van Perugia. In 1983 had zij haar grandslamdebuut op Roland Garros. Later dat jaar nam zij ook aan de drie andere grandslamtoernooien deel.[2]

Reggi stond in 1985 voor het eerst in een WTA-finale, op het Italian Open in Tarente – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Amerikaanse Vicki Nelson te verslaan.[3] In totaal won zij vijf WTA-titels, de laatste in 1990 in Tarente. Daarnaast was zij zesmaal verliezend finaliste, in het bijzonder op het Tier II-toernooi van Eastbourne in 1989 waar zij verloor van Martina Navrátilová.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op Roland Garros 1987 waar zij als veertiende geplaatst was – zij moest uiteindelijk haar meerdere erkennen in het derde reekshoofd Chris Evert. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de dertiende plaats, die zij bereikte in april 1988.

Reggi was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1982 op het Italian Open in Perugia, samen met de Canadese Carling Bassett.[4] In 1983 had zij haar grandslamdebuut op Roland Garros, met de Amerikaanse Pam Casale aan haar zijde. Later dat jaar nam zij met Casale ook aan het US Open deel.

Reggi stond in 1985 voor het eerst in een WTA-finale, op het Italian Open in Tarente, samen met landgenote Sandra Cecchini – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Italiaanse koppel Patrizia Murgo en Barbara Romanò te verslaan.[3] In totaal won zij vier WTA-titels, de laatste in 1992 in Auckland, samen met de Zuid-Afrikaanse Rosalyn Fairbank-Nideffer. Daarnaast was zij tienmaal verliezend finaliste, in het bijzonder op het Tier I-toernooi van Montreal in 1990, samen met de Canadese Helen Kelesi.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 25e plaats, die zij bereikte in juni 1991.

In 1986 won Reggi haar enige grandslamtitel, op het US Open, samen met de Spanjaard Sergio Casal. In de finale versloegen zij de Amerikanen Martina Navrátilová en Peter Fleming.

In de periode 1982–1992 maakte Reggi deel uit van het Italiaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 18–15. Viermaal bereikte zij de kwartfinale van de Wereldgroep (in 1984–1986 en 1991).

In 1991 nam zij met Paolo Canè deel aan de Hopman Cup – al in de eerste ronde verloren zij van de latere winnaars, Monica Seles en Goran Prpić uit het toenmalig Joegoslavië.