Claudia Porwik

Porwik debuteerde in 1984 op het ITF-toernooi van Berlijn (Duitsland). Zij stond in 1985 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Telford (Engeland) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Nederlandse Nicole Jagerman te verslaan. In totaal won zij drie ITF-titels, de laatste in 1995 in Valladolid (Spanje).

In 1986 kwalificeerde Porwik zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Miami, dat eenmalig in Boca Raton werd gehouden. Zij stond in 1987 voor het eerst (en de enige keer) in een WTA-finale, op het toernooi van Taipei – zij verloor van de Australische Anne Minter. Haar mooiste overwinning behaalde zij op het Australian Open 1990, waar zij in de derde ronde de als tweede geplaatste Gabriela Sabatini (WTA-3) versloeg.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op het Australian Open 1990. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 29e plaats, die zij bereikte in april 1990.

Porwik speelde haar laatste partij in het beroepscircuit in augustus 1997, op het ITF-toernooi van Salt Lake City (VS) – zij moest tijdens haar tweederondepartij tegen Meilen Tu opgeven, en keerde niet meer terug bij het internationale tennis.

Porwik behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1985 op het WTA-toernooi van Berlijn (German Open), samen met landgenote Silke Meier – zij bereikten er de tweede ronde. Later dat jaar won zij het ITF-toernooi van Rheda-Wiedenbrück (Duitsland), weer met Silke Meier aan haar zijde, door het Britse duo Belinda Borneo en Lorrayne Gracie te verslaan.

Porwik stond in 1988 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Tarente, samen met landgenote Andrea Betzner – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Laura Garrone en Helen Kelesi te verslaan. In totaal won zij zes WTA-titels, de laatste in 1995 in Peking, samen met de Amerikaanse Linda Wild.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 24e plaats, die zij bereikte in april 1994.

Porwik speelde haar laatste partij in juni 1997 op het ITF-toernooi van Marseille – ook nu weer samen met Silke Meier bereikte zij er de halve finale.

Porwik bereikte de kwartfinale op Wimbledon 1995, samen met de Nederlander Tom Nijssen.

In de periode 1986–1995 maakte Porwik driemaal deel uit van het Duitse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 3–2.

Porwik opende eerst een tennisschool in Fürth, en kort daarop een in Neurenberg[1] sinds april 2000 in samenwerking met sportvereniging TSV Altenfurt aldaar.[2]