Sara Errani

In 2002 nam Errani voor het eerst deel aan een ITF-toernooi, in het Italiaanse Cagliari. Haar eerste finale­plaats bereikte zij in 2005; zij won het ITF-toernooi van Melilla (Spanje). In 2006 werd zij voor het eerst tot het hoofdtoernooi van de WTA toegelaten, in Bogota. In 2008 bereikte zij voor het eerst een WTA-finale – zij won het toernooi van Palermo. In totaal wist Errani tot op heden^{(april 2018)} tien WTA-toer­nooien te winnen. Haar beste resultaat op een grandslamtoernooi is een plaats in de finale op Roland Garros in 2012. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst, de vijfde plek, bereikte zij in mei 2013.

In 2002 nam Errani voor het eerst deel aan een ITF-toernooi, in het Italiaanse Cagliari, met haar landgenote Giovanna di Lauro. Haar eerste finaleplaats bereikte zij in 2003, in het Italiaanse Lecce, samen met land­genote Nancy Rustignoli. In 2005 won zij haar eerste ITF-titel, in Melilla (Spanje), samen met de Spaanse María José Martínez Sánchez. In 2006 nam zij voor het eerst deel aan een WTA-toernooi, in Bogota, met de Spaanse Paula García. In 2008 bereikte zij voor het eerst een WTA-finale; zij won het toernooi van Palermo, samen met de Spaanse Nuria Llagostera Vives. In totaal wist Errani tot op heden^{(april 2018)} 27 WTA-toer­nooien te winnen, waarvan het merendeel met haar landgenote Roberta Vinci. Haar mooiste overwinningen zijn het toernooi van Roland Garros en het US Open, beide in 2012 en het Australian Open in 2013. Eind 2012 bereikte zij voor het eerst de positie van nummer één op de WTA-ranglijst in het vrouwendubbelspel. Zij werd samen met dubbelspelpartner Roberta Vinci eind 2012 verkozen als 'doubles team of the year'. Met hun overwinning op Wimbledon 2014 maakten zij hun Career Slam in het vrouwendubbelspel vol. Ook aan het einde van het tennisseizoen 2014 werden Errani en Vinci door de WTA uitgeroepen tot dubbelspelteam van het jaar 2014.[2]

In de periode 2008–2018 maakte Errani deel uit van het Italiaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 25–19. In 2009 (toen zij de Amerikaanse dames in de finale versloegen) en in 2013 (winst op Rusland in de finale) ging zij met de beker naar huis.