Plein 1992

Plein 1992 is een plein in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de Maas in het nieuwe stadsdeel Céramique ten zuiden van Oud-Wyck.

Plein 1992
Geografische informatie
Locatie      Maastricht
WijkCentrum (Wyck-Céramique)
Lengteca. 170-200 m
Breedteca. 20-60 m
Oppervlakteca. 0,7 ha
ZijstratenStenenwal, Ruiterij, Aan de Recentoren, Maaspuntweg, Avenue Céramique
Postcode6221 JP
Algemene informatie
Aangelegd injaren 1990
Genoemd naar1992 (ondertekening Verdrag van Maastricht
Naam sinds2 maart 1999[1]
BestratingGrijze composiettegels, diagonaal gelegd, met dubbele rijen wit graniet in ruitmotief
Bebouwing1 rijksmonument (Bordenhal); moderne architectuur: Hoge Brug, Centre Céramique, La Résidence
Portaal    Maastricht

Naamgeving en ligging

Bronzen tegel met €-teken

Het plein is genoemd naar het voor Maastricht belangrijke jaar 1992, toen in het Gouvernementsgebouw het Verdrag betreffende de Europese Unie werd ondertekend, waarmee onder andere de komst van de euro als eenheidsmunt in een aantal Europese landen werd besloten. In de bestrating van het plein zijn bronzen tegels opgenomen met afwisselend het €-teken en het jaartal 1992.[1]

In de oorspronkelijke plannen voor Céramique werd het plein meestal aangeduid als de noordknoop. Het plein is gelegen in het noordelijk deel van de wijk tussen de Maas en de bocht in de Avenue Céramique. Vanwege de verhoogde ligging aan de Maas wordt het plein ook wel aangeduid als het stadsbalkon van Maastricht. De Hoge Brug verbindt het Plein 1992 met het Stadspark aan de andere kant van de rivier. Aan de zuidkant biedt het plein uitzicht over het Charles Eyckpark. Aan de oostkant heeft men vanaf het plein zicht op de Toren van Siza (van de Portugese architect Álvaro Siza) en het gebouw La Fortezza (van de Zwitser Mario Botta), die echter beide niet direct aan het plein grenzen.

Architectuur

Het Plein 1992 is ontworpen door Jo Coenen, die ook het masterplan voor de wijk Céramique opstelde, samen met de architecten Paul Kuitenbrouwer, Hans Franssen en Bart Jeurissen.[2] Aan het plein ligt het Centre Céramique (bibliotheek en cultureel centrum), de Bordenhal (een gerestaureerde fabriekshal van de Société Céramique, thans in gebruik als theater door Toneelgroep Maastricht), het appartementencomplex Maasappartementen, met op de begane grond het sterrenrestaurant Beluga, en het kantorencomplex Maaskantoren, alle ontworpen door Jo Coenen. Aan de noordkant van het plein bevindt zich het langgerekte woongebouw La Résidence met winkels en horeca van de Zwitserse architect Aurelio Galfetti.[3]

Onder het plein bevindt zich een Q-Park-parkeergarage voor 450 auto's, waardoor het plein iets verhoogd ten opzichte van de omgeving ligt. De verhoogde ligging wordt bij de diverse toegangen geaccentueerd door trappartijen en hellingbanen.

Bronnen, noten en referenties

Zie de categorie Plein 1992 (Maastricht) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.