Kim Clijsters

Op de wereldranglijst bij de junioren haalde Kim Clijsters in 1998 de nummer 2-positie in het enkelspel en de nummer 4-positie in het dubbelspel. Op Roland Garros 2001 werd ze de eerste Belgische tennisspeler die de finale op een grandslamtoernooi bereikte. Deze finale verloor ze nipt van Jennifer Capriati. In de halve finale had ze haar landgenote Justine Henin uitgeschakeld.

Op 10 september 2005 won ze, na vier eerdere verloren grandslamfinales, haar eerste grandslamtoernooi door in de finale van de US Open Mary Pierce te verslaan. Met haar winst in New York werd Clijsters in één klap 2,2 miljoen dollar rijker. Het normale prijzengeld van 1,1 miljoen dollar werd verdubbeld omdat Clijsters de beste was in de US Open Series, een klassement dat de toernooien van Stanford, San Diego, Los Angeles en Toronto omvat. In de week na deze overwinning beëindigden Clijsters en haar trainer, Marc De Hous, hun samenwerking.

Na twee jaar van blessures besloot ze reeds midden 2006 dat 2007 haar laatste jaar zou zijn als professioneel tennisster. Op 6 mei 2007, na het toernooi van Warschau, waar ze opnieuw last had van blessures, verklaarde Clijsters op haar website dat ze met onmiddellijke ingang zou stoppen met tennis. Het afscheid van Clijsters stond gepland na het seizoen 2007.

Eind september 2007 stond ze even terug op het tennisveld. In het WTA-toernooi van Luxemburg speelde ze namelijk een wedstrijd voor het goede doel. Samen met de Luxemburgse televisiepresentator Dan Spogen nam ze het op tegen Jana Novotná, die een duo vormde met de Duitse zanger Roberto Blanco. Het Tsjechisch-Duitse duo bleek iets te sterk en haalde het met 8-6.

Kim Clijsters had in haar eerste periode zoals de meeste speelsters telkens maar één coach, de bekendste daarvan waren Carl Maes en Marc De Hous.

Kim II, de Clijsters van na haar comeback, had een volledig team achter zich staan. Allereerst was er haar man, Brian Lynch, die zijn basketballoopbaan voor haar opgaf en maar al te goed kon meevoelen in de eisen die een topsportloopbaan aan het lichaam stelt. Als eigenlijke trainer om haar slagenarsenaal op peil te houden werd Wim Fissette genoemd, hij was haar zogenaamde "hittingpartner". Ook had Clijsters twee kinesisten, haar neef Tim Clijsters en Sam Verslegers; die laatste had als "physical coach" een wat ruimer werkterrein. Het team werd vervolledigd door een evenementenmanager Bob Verbeeck en een PR-man John Dolan.[5] In 2011 werd Carl Maes terug aan het team toegevoegd als trainer, en na een tijd gezamenlijk werken met Wim Fisette vertrok deze laatste uit Team Kim. Stefan Wauters vervoegde de groep als hittingpartner en zou tot het laatste toernooi, het US Open van 2012 deel uitmaken van het team.

Haar jongere zus Elke speelde ook een aantal jaren professioneel tennis.

Kim Clijsters was een tijdlang verloofd met de proftennisser Lleyton Hewitt. Clijsters trouwde op 13 juli 2007 met de Amerikaanse basketbalspeler Brian Lynch.[6] Dat gebeurde heel vroeg in de ochtend om haar jawoord privé te houden, het feest erna was overigens ook weg van de camera's georganiseerd. Er was meteen geharrewar over de vraag of het huwelijk in katholieke zin geldig was, dat wil zeggen of de priester van dienst, Johan Maertens, gerechtigd was in een dergelijke viering als "getuige" voor te gaan. Dat was deze vrij-opererende priester niet.

Clijsters en Lynch hebben drie kinderen (2008, 2013, 2016).[7]

Clijsters is ambassadrice van SOS Kinderdorpen. Ze steunt onder meer het Simbahuis in Liedekerke, dat families in een moeilijke gezinssituatie helpt.

2001

• Roland Garros – verloor in de finale met 6-1, 4-6 en 10-12 van Jennifer Capriati.
• Fed Cup – België versloeg in de finale Rusland. Clijsters won haar wedstrijd met 6-0 en 6-4 tegen Jelena Dementjeva.

2002

• Filderstadt – won in de finale tegen Daniela Hantuchová.
• Hamburg – won in de finale tegen Venus Williams.
• WTA Championships – won in de finale tegen Serena Williams.
• Los Angeles – won met Jelena Dokić de finale in het dubbelspel.

2003

• Indian Wells – won in de finale met 6-4 en 7-5 van Lindsay Davenport.
• Roland Garros – verloor in de finale met 0-6 en 4-6 van Justine Henin.
• Roland Garros – won met Ai Sugiyama in de finale van het damesdubbel tegen Paola Suárez en Virginia Ruano Pascual met 6⁵-7, 6-2 en 9-7.
• Rosmalen – won in de finale tegen Justine Henin na opgave wegens kwetsuur.
• Wimbledon – won met Ai Sugiyama in de finale van het damesdubbel tegen Paola Suárez en Virginia Ruano Pascual met 6-4 en 6-4.
• Los Angeles – won de finale en werd daardoor nummer 1 van de wereld.
• US Open – verloor in de finale tegen Justine Henin met 5-7 en 1-6. Won op weg naar de finale van onder andere Svetlana Koeznetsova, Lindsay Davenport en Amélie Mauresmo.
• Filderstadt – won de finale tegen Justine Henin.
• Zürich – verloor in de halve finale tegen Jelena Dokić, waarna Justine Henin de nummer 1-positie overnam.
• WTA Championships – won in de finale tegen Amélie Mauresmo met 6-2 en 6-0.

2004

• Australian Open – verloor in de finale tegen Justine Henin.
• Parijs – won haar eerste titel van het jaar door Mary Pierce in 58 minuten te verslaan en werd daardoor de twintigste speelster ooit die 20 WTA-toernooien op haar naam kon schrijven.
• Antwerpen – won in de finale tegen Silvia Farina-Elia.
• Berlijn – gaf in de derde ronde op tegen Karolina Šprem. Pas in september, vijf maanden laten, kon ze haar wederoptreden maken.
• Hasselt – gaf bij haar wederoptreden in de halve finale noodgedwongen op wegens de weer opspelende polsblessure.

2005

• Antwerpen – verloor bij haar comeback in de kwartfinale tegen topfavoriete Venus Williams.
• Indian Wells – won als nummer 134 van de wereld in de finale tegen de nummer 1, Lindsay Davenport, met 6-4, 4-6 en 6-2. Was de eerste speelster in de geschiedenis van het vrouwentennis die met zo'n lage ranking een Tier I-toernooi kon winnen en kwam opnieuw de top-40 binnen.
• Miami – won in de finale tegen Maria Sjarapova met 6-3 en 7-5, en kwam de top-20 binnen.
• Berlijn – blesseerde zich aan de knie in de vierde ronde tegen Patty Schnyder.
• Roland Garros – maakte haar rentree na de knieblessure, maar verloor in de vierde ronde tegen de toenmalige nummer 1 van de wereld, Lindsay Davenport.
• Stanford – verloor in de finale tegen Venus Williams met 5-7 en 2-6. Klom daardoor opnieuw naar de top-10 van de WTA-ranglijst.
• Los Angeles – won in de finale tegen Daniela Hantuchová.
• Toronto – won in de finale tegen Justine Henin en kwam daardoor opnieuw de top-5 binnen op plaats 4.
• US Open – won in de finale tegen Mary Pierce met 6-3 en 6-1. Hield aan haar zege een recordbedrag van 2,2 miljoen dollar over en steeg door haar winst naar de derde plaats op de wereldranglijst.

2006

• Australian Open – gaf in de halve finale op in haar wedstrijd tegen Amélie Mauresmo, maar werd wel opnieuw nummer 1 van de wereld. Op 20 maart zou Mauresmo de nummer 1-positie weer overnemen.
• Warschau – won in de finale tegen Svetlana Koeznetsova met 7-5 en 6-2.
• Roland Garros – verloor in de halve finale tegen de latere winnares Justine Henin.
• Eastbourne – verloor als titelverdedigster in de halve finale tegen Justine Henin met 6-3, 5-7 en 1-6.
• Montreal – moest geblesseerd opgeven en kon als gevolg daarvan haar titel op de US Open niet verdedigen.
• Hasselt – won bij haar rentree in de finale tegen Kaia Kanepi met 6-3, 3-6 en 6-4.
• WTA Championships – verloor in de halve finale tegen Amélie Mauresmo met 2-6, 6-3 en 3-6.

2007

• Sydney – won in de finale tegen Jelena Janković.
• Australian Open – verloor in de halve finale tegen Maria Sjarapova.
• Warschau – speelde op 3 mei haar laatste wedstrijd in een WTA-toernooi voordat ze haar eerste afscheid aankondigde.

2009

• Cincinnati – maakte haar comeback met winst in de eerste ronde tegen Marion Bartoli. Won nadien in de tweede en derde ronde respectievelijk van Patty Schnyder en Svetlana Koeznetsova, maar moest in de kwartfinale haar meerdere erkennen in Dinara Safina.
• US Open – won in de finale tegen Caroline Wozniacki, nadat ze met een wildcard eerder zowel Venus Williams als Serena Williams had uitgeschakeld.

2010

• Brisbane – won in de finale tegen Justine Henin.
• Australian Open – leed in de derde ronde haar zwaarste nederlaag ooit door met 0-6 en 1-6 te verliezen tegen Nadja Petrova.
• Miami – won in de finale tegen Venus Williams met 6-2 en 6-1.
• Cincinnati – won in de finale tegen Maria Sjarapova in drie sets.
• US Open – won in de finale tegen Vera Zvonarjova met 6-2 en 6-1, nadat ze in de halve finale Venus Williams had geklopt.
• WTA Championships – won in de finale tegen Caroline Wozniacki met 6-3, 5-7 en 6-3.

2011

• Sydney – verloor in de finale tegen Li Na met 6³-7 en 3-6.
• Australian Open – won in de finale tegen diezelfde Li Na met 3-6, 6-3 en 6-3.
• Parijs – verloor in de finale tegen Petra Kvitová met 4-6 en 3-6, maar werd wel opnieuw nummer 1 van de wereld.

2012

• Australian Open – verloor in de halve finale tegen Viktoryja Azarenka. Had op weg naar de halve finale onder andere Daniela Hantuchová, Li Na en Caroline Wozniacki uitgeschakeld.
• Olympische Spelen – verloor in de kwartfinale tegen Maria Sjarapova met 2-6 en 5-7.
• US Open – verloor in de tweede ronde haar laatste officiële wedstrijd tegen Laura Robson met 6⁴-7 en 6⁵-7.

Zowel in 1999, 2000, 2001, 2002, 2005, 2009, 2010 als in 2011 werd ze in België verkozen tot Sportvrouw van het Jaar, een jaarlijkse onderscheiding van de Belgische Beroepsbond der Sportjournalisten (BBS). Ze kreeg drie keer de Vlaamse Reus, een prijs van de Vlaamse Bond van Sportjournalisten. Daarenboven won ze in 2001 samen met Justine Henin, de Nationale trofee voor sportverdienste. In 2003 won ze, als opvolgster van Marc Herremans, de trofee Sportpersoonlijkheid van het jaar.

Ze kreeg bovendien 8 maal de Karen Krantzcke Sportsmanship Award van de WTA.

• 1999: Belgische Sportvrouw van het Jaar
• 2000: Belgische Sportvrouw van het Jaar
• 2000: Vlaamse Reus
• 2001: Belgische Sportvrouw van het Jaar
• 2001: Vlaamse Reus
• 2002: Belgische Sportvrouw van het Jaar
• 2003: Belgische Sportpersoonlijkheid van het Jaar
• 2003: Grootkruis in de Kroonorde, uitgereikt door Koning Albert.
• 2005: Belgische Sportvrouw van het Jaar
• 2005: ITF: Wereldkampioene
• 2005: WTA: Terugkeer van het jaar
• 2005: WTA: Speelster van het jaar
• 2009: Belgische Sportvrouw van het Jaar
• 2009: WTA: Terugkeer van het jaar
• 2010: Vlaamse Reus
• 2010: Belgische Sportvrouw van het Jaar
• 2010: WTA: Speelster van het jaar
• 2011: Belgische Sportvrouw van het Jaar

In mei 2013 kreeg Kim Clijsters een eredoctoraat van de Vrije Universiteit Brussel. De academische titel kon ze in ontvangst nemen omdat ze jarenlang een bron van inspiratie is geweest voor veel sportmensen. Verder was ze dat ook voor vrouwen die een carrière willen combineren met een gezin.[8]

In 2017 werd ze opgenomen in de Tennis Hall of Fame.

In 2019 werd ze opgenomen in het Court of Champions, een eregalerij voor de grootste winnaars uit de US Open-geschiedenis.[9]

• Kim Clijsters heeft een eigen stripreeks, genaamd Kim.
• De in 1993 ontdekte planetoïde 11947 Kimclijsters werd naar haar vernoemd.
• In 2005 eindigde ze op nr. 14 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg. In de Waalse versie eindigde ze op nr. 66.
• In september 2010 werd Kim Clijsters opgenomen in het Guinness Book of Records voor het wereldrecord dat ze op 8 juli vestigde in het Koning Boudewijnstadion in Brussel. De demonstratiewedstrijd tegen de Amerikaanse Serena Williams trok toen 35.681 toeschouwers en werd daardoor de drukst bijgewoonde tennismatch ooit.[10]
• In 2015 was ze kandidate in De Slimste Mens ter Wereld.[11]

• (en) Profiel van Kim Clijsters op de website van de WTA
• (en) Profiel van Kim Clijsters op de website van de ITF
• (en) Profiel van Kim Clijsters in de Fed Cup
• (en) Profiel van Kim Clijsters op sports-reference.com
• (en) Profiel van Kim Clijsters op de website van de Tennis Hall of Fame
• (en) Profiel van Kim Clijsters op de website van Wimbledon
• Officiële website

Historische top 10 van tennisspeelsters uit België

1= Kim Clijsters     1e (2003-08-11) 1= Justine Henin     1e (2003-10-20) 3. Dominique Monami     9e (1998-10-12) 4= Yanina Wickmayer     12e (2010-04-19) 4= Elise Mertens     12e (2018-11-26) 6. Kirsten Flipkens     13e (2013-08-05) 7. Sabine Appelmans     16e (1997-11-24) 8. Laurence Courtois     37e (1996-11-18) 8= Alison Van Uytvanck     37e (2018-08-13) 10. Els Callens     43e (1997-02-17) Laatst bijgewerkt op: 26 november 2018