Martina Hingis

Hingis speelde professioneel tennis van oktober 1994 tot 2002, toen zij haar loopbaan tijdelijk onderbrak vanwege een enkelblessure. Zij behaalde tot dat moment veertig WTA-titels in het enkelspel en 36 in het dubbelspel. Zij had als kenmerk om zich niet te excuseren na een netbal of een mishit, omdat zij vond dat je geluk kunt afdwingen.

In 1996 werd Hingis de jongste tennisspeelster die een toernooi op Wimbledon won. Zij won toen met Helena Suková de vrouwendubbelspelfinale. In 1997 op het Australian Open werd Hingis, met 16 jaar en 16 weken, de jongste speelster in het open tijdperk die een grandslamtitel won in het enkelspel – zij is nog steeds houdster van dat record. Zij werd in eigen land in 1997 verkozen tot Zwitsers Sportvrouw van het Jaar.

In 1998 won zij een Grand slam in het vrouwendubbelspel. Het Australian Open won zij samen met Mirjana Lučić en de andere drie met Jana Novotná – daarmee was zij na Maria Bueno (in 1960), Martina Navrátilová en Pam Shriver (beiden in 1984) de vierde speelster die dat presteerde.

Hingis speelde begin 2005 voor het eerst sinds 2002 weer een professionele wedstrijd in het toernooi in Pattaya, Thailand. Zij verloor in de eerste ronde van de Duitse Marlene Weingärtner. Geruchten over een mogelijke rentree in het profcircuit werden echter meteen van de hand gedaan door de Zwitserse, aangezien zij in Pattaya speelde voor liefdadigheidswerk. Aan het eind van hetzelfde jaar deelde zij echter toch mee haar profcarrière te zullen hervatten.

Na drie jaar op non-actief te hebben gestaan, begon Hingis op 2 januari 2006, tijdens het toernooi van Gold Coast aan haar tweede tennisleven. Hoewel zij in de eerste set meteen haar opslag moest inleveren, was de rentree overtuigend: María Vento-Kabchi werd met 6-1, 6-2 aan de kant geschoven. In de tweede ronde versloeg zij Klára Koukalová en in de kwartfinale won zij in drie sets van Nuria Llagostera Vives. In de halve finale verloor zij van Flavia Pennetta. Haar commentaar na afloop was dat zij niet had verwacht zo ver in het toernooi te komen en dat zij nog over te weinig conditie en routine beschikte om beter te presteren. Het daaropvolgende toernooi waar zij aan deelnam, het toernooi van Sydney, verliep minder gunstig. Zij sneuvelde in de eerste ronde tegen Justine Henin, met twee keer 6-3. In de pers verklaarde Henin: "Was het moeilijk? Tja, dat is het altijd tegen speelsters die zo zacht opslaan".

Tijdens het Australian Open van 2006 bereikte zij de kwartfinale, alvorens zij verloor van Kim Clijsters. Samen met haar partner, de Indiër Mahesh Bhupathi, won zij haar vijftiende grandslamtitel, voor de eerste keer in het gemengd dubbelspel. Van de vijftien grandslamtitels waren er zes in het enkelspel en negen in het dubbelspel.

Op 1 november 2007 kondigde Hingis aan te stoppen met professioneel tennis; zij deed dit in hetzelfde hotel in Zwitserland waar zij ook haar comeback wereldkundig maakte. In eerste instantie werd verwacht dat Hingis haar carrière zou beëindigen vanwege rug- en heupblessures, waarmee zij in 2007 te kampen had. Zij had al een maand niet meer kunnen spelen. De directe aanleiding bleek echter dat Hingis tijdens Wimbledon 2007 positief was bevonden op het gebruik van cocaïne. Hingis ontkende het cocaïnegebruik en gaf naast het hangende dopingonderzoek haar leeftijd en blessures aan als oorzaak om nu definitief te stoppen. Hingis is op grond van het bewezen dopinggebruik schuldig bevonden en geschorst voor twee jaar, ingaande op 1 oktober 2007. Daarnaast heeft zij het prijzengeld moeten terugbetalen dat zij had verdiend vanaf Wimbledon 2007.

In 2013 maakte Hingis een onverwachte comeback naar het professionele circuit. Het enkelspel is niet meer aan haar besteed, maar sinds het tennistoernooi van Carlsbad stond zij wel weer op de baan in het dubbelspel aan de zijde van haar goede vriendin Daniela Hantuchová. Hun eerste partij, op 29 juli, won het paar met 6-1 en 6-1 van het duo Julia Görges/Darija Jurak. Hingis en Hantuchová speelden vier toernooien in de reeks van de US Open Series, plus het US Open zelf (waar zij, behalve aan het vrouwendubbelspel, ook aan het gemengd dubbelspel meedeed aan de zijde van Mahesh Bhupathi met wie zij in 2006 de titel op het Australian Open won).

Op 13 juli 2013 werd Hingis opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame.

Het jaar 2014 bracht haar een nieuwe titel, haar 38e, op het WTA-toernooi van Miami (samen met Sabine Lisicki), gevolgd door een finaleplaats op het WTA-toernooi van Eastbourne en het US Open (beide samen met Flavia Pennetta). Tegen het eind van het seizoen wist zij met Pennetta nog twee titels te winnen, in Wuhan (september) en Moskou (oktober).

In 2015 begon Hingis het jaar met winst in de gemengddubbelspel-finale van het Australian Open – samen met de Indiër Leander Paes versloeg zij Kristina Mladenovic en Daniel Nestor. Het was haar zestiende grandslamtitel en de eerste sinds de winst in het gemengd dubbelspel op het Australian Open van 2006. Op de grote Mandatory-toernooien in maart nam zij in het vrouwendubbelspel deel met een nieuwe partner, Sania Mirza uit India. Zij wonnen meteen beide titels, zowel die in Indian Wells als die in Miami. In juli 2015 won zij voor de derde maal de damesdubbelspeltitel op Wimbledon, eveneens met Sania Mirza aan haar zijde, alsmede het gemengd dubbelspel van Wimbledon, samen met Leander Paes (eveneens uit India). Met diezelfde partners won zij in september ook het US Open vrouwendubbelspel en het US Open gemengd dubbelspel.

In 2016 won zij nog twee grandslamtitels: het Australian Open in het vrouwendubbelspel (opnieuw aan de zijde van de Indische Sania Mirza) en Roland Garros in het gemengd dubbelspel samen met de Indiër Leander Paes. Op de Olympische spelen in Rio de Janeiro won zij een zilveren medaille, samen met Timea Bacsinszky.

In 2017 won zij samen met Jamie Murray de gemengddubbelspeltitel op Wimbledon alsook die op het US Open. In het vrouwendubbelspel won zij het US Open aan de zijde van de Taiwanese Chan Yung-jan.

Dat brengt haar totaal aantal grandslamtitels (september 2017) op 25: vijf in het enkelspel, dertien in het vrouwendubbelspel en zeven in het gemengd dubbelspel.

In de periode 1995–2017 maakte Hingis deel uit van het Zwitserse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 29–7. In 1998 bereikte zij de finale van de Wereldgroep – hoewel zij haar beide enkelspel-rubbers won, ging de hoofdprijs naar de Spaanse tegenstandsters.

Viermaal nam Hingis deel aan de Hopman Cup: in 1996 (met Marc Rosset bereikte zij de finale), in 1997 (weer met Rosset), in 1999 (met Ivo Heuberger) en in 2001 (met Roger Federer won zij de titel).

Na het tennisseizoen 2017 stopte zij met professioneel tennis. Op 21 juli 2018, in het Zwitserse kuuroord Bad Ragaz, trad zij in het huwelijk met voormalig sportarts Harry Leemann.[3] Op 8 maart 2019 beviel Hingis van een dochter.[4]

Hingis heeft tweemaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen:

nr.	datum	toernooi	ronde	tegenstandster	score
1.	1996-05-10	WTA Rome	kwartfinale	Steffi Graf	2-6, 6-2, 6-3	details
2.	1998-11-22	WTA Championships	finale	Lindsay Davenport	7-5, 6-4, 4-6, 6-2	details