Dinara Safina

Op 5 juni wist Safina de finale van Roland Garros te bereiken door Svetlana Koeznetsova te verslaan met 6-3 en 6-2, maar die finale verloor zij van Ana Ivanović in twee sets (4-6 en 3-6).

Zij won in augustus ook de zilveren medaille op de Olympische Spelen in Peking na verlies in drie sets (6-3, 5-7 en 3-6) in de finale tegen Jelena Dementjeva.

Op 9 januari bereikte zij met haar broer Marat de finale van de Hopman Cup. Deze verloren zij van het Slowaakse koppel Dominika Cibulková en Dominik Hrbatý.

Op 29 januari versloeg Safina Vera Zvonarjova met 6-3 en 7-6 in de halve finales van het Australian Open. In de finale op 31 januari tegen Serena Williams verloor zij met 0-6 en 3-6. Door dit resultaat werd zij de op één na beste speelster ter wereld.

Eind februari kon zij haar nieuw verworven status niet bevestigen: zij verloor meteen haar eerste wedstrijd op het toernooi van Dubai van Virginie Razzano in twee sets.

In maart bereikte zij de kwartfinales op het toernooi van Indian Wells. Hierin moest zij echter de duimen leggen voor Viktoryja Azarenka. Een week later, op het toernooi van Miami, viel het doek voor haar al in de derde ronde. Zij verloor in twee sets van Samantha Stosur: met 1-6 en 4-6.

Op 20 april werd zij voor de eerste keer de nummer één van het vrouwentennis. Hiermee werd zij de 19e tennisspeelster met deze titel. Op Roland Garros bereikte zij voor de tweede maal op rij de finale. Zij verloor deze echter met 4-6 en 2-6 van Svetlana Koeznetsova.

Op geen enkel toernooi had Safina aanmerkelijke resultaten. Haar ranglijstpositie zakte dit jaar van nummer 2 naar 63.

Tijdens de eerste vier maanden zette de daling zich voort. Na april speelde Safina niet meer.

Op 7 oktober 2011 maakte haar broer, Marat, bekend dat Safina een punt zette achter haar tenniscarrière, wegens haar aanslepende rugblessure.[1] Daags nadien ontkende Safina echter dat zij al een beslissing had genomen.[2]