Kabinet-Brandt II

Het kabinet–Brandt II was de uitvoerende macht van de Bondsrepubliek Duitsland (West-Duitsland) van 15 december 1972 tot 16 mei 1974. Bondskanselier Willy Brandt (SPD) stond aan het hoofd van een coalitie van SPD en FDP.

Kabinet–Brandt II
Kabinet in Duitsland
Premier	Willy Brandt (1972–1974) Walter Scheel (1974) (Bondskanselier)
Partij(en)	SPD–FDP
Politieke kleur	Sociaaldemocratisch–Liberaal (Centrum)
1972–1976
Start	15 december 1972
Demissionair	7 mei 1974
Eind	16 mei 1974
Voorganger	Brandt I
Opvolger	Schmidt I
Staatshoofd	Gustav Heinemann
Portaal    Politiek

Op 7 mei 1974 nam Brandt onverwacht ontslag omdat zijn persoonlijke medewerker Günter Guillaume ontmaskerd werd als DDR-spion. Een van de redenen was dat Brandt werd meegedeeld dat de DDR over kwetsende informatie over zijn privéleven beschikte.[1] Vicekanselier Walter Scheel diende als waarnemend Bondskanselier tot hij werd opgevolgd door minister van Financiën Helmut Schmidt.

Ambassadeur naar de Verenigde Staten Berndt von Staden, bondskanselier Willy Brandt, president van de Verenigde Staten Richard Nixon, Nationaal Veiligheidsadviseur Henry Kissinger en onderstaatssecretaris voor Buitenlandse Zaken Günther van Well tijdens een bezoek aan het Witte Huis op 29 september 1973.

Britse minister van Financiën Denis Healey, bondsminister van Financiën Helmut Schmidt en de Nederlandse minister van Financiën Wim Duisenberg tijdens een EEG bijeenkomst op het Catshuis op 24 april 1974.

Functie	Ambtsbekleder		Ambtstermijn		Partij
Bondskanselier		Willy Brandt (1913–1992)	22 oktober 1969 [2]	7 mei 1974 [3]	SPD
		Walter Scheel (1919–2016)	7 mei 1974 [4]	16 mei 1974	FDP
Vicekanselier		Walter Scheel (1919–2016)	22 oktober 1969 [2]	16 mei 1974	FDP
Bondsminister van Binnenlandse Zaken		Hans-Dietrich Genscher (1927–2016)	22 oktober 1969 [2]	16 mei 1974	FDP
Bondsminister van Buitenlandse Zaken		Walter Scheel (1919–2016)	22 oktober 1969 [2]	16 mei 1974	FDP
Bondsminister van Financiën		Helmut Schmidt (1918–2015)	7 juli 1972 [2]	16 mei 1974	SPD
Bondsminister van Justitie		Gerhard Jahn (1927–1998)	22 oktober 1969 [2]	16 mei 1974	SPD
Bondsminister van Economie		Hans Friderichs (1931)	15 december 1972	7 oktober 1977 [5]	FDP
Bondsminister van Defensie		Georg Leber (1920–2012)	7 juli 1972 [2]	16 februari 1978 [5]	SPD
Bondsminister van Volksgezondheid, Jeugd en Familie Zaken		Katharina Focke (1922–2016)	15 december 1972	14 december 1976 [5]	SPD
Bondsminister van Arbeid en Sociale Zaken		Walter Arendt (1925–2005)	22 oktober 1969 [2]	14 december 1976 [5]	SPD
Bondsminister van Onderwijs en Wetenschap		Klaus von Dohnanyi (1928)	15 maart 1972 [2]	16 mei 1974	SPD
Bondsminister van Verkeer		Lauritz Lauritzen (1910–1980)	7 juli 1972 [2]	16 mei 1974	SPD
Bondsminister van Landbouw, Voedselvoorziening en Bosbeheer		Josef Ertl (1925–2000)	22 oktober 1969 [2]	17 september 1982 [5]	FDP
Bondsminister van Ruimtelijke Ordening en Huisvesting		Hans-Jochen Vogel (1926)	15 december 1972	16 mei 1974	SPD
Bondsminister voor Economische Betrekkingen		Erhard Eppler (1926–2019)	16 oktober 1968 [2]	8 juli 1974 [5]	SPD
Bondsminister voor Oost-Duitse Betrekkingen		Egon Franke (1913–1995)	22 oktober 1969 [2]	1 oktober 1982 [5]	SPD
Bondsminister voor Onderzoek, Technologie, Posterijen en Communicatie		Horst Ehmke (1927–2017)	15 december 1972	16 mei 1974	SPD
Bondsminister voor ondersteuning van de bondskanselier		Egon Bahr (1922–2015)	15 december 1972	8 juli 1974 [5]	SPD
Bondsminister voor ondersteuning van de vicekanselier		Werner Maihofer (1918–2009)	15 december 1972	16 mei 1974	FDP
Chef des Bundeskanzleramts		Horst Grabert (1927–2011)	15 december 1972	16 mei 1974	SPD
Staatssecretaris voor de Bundeskanzleramts