Isla Nublar

In 1525 werd Isla Nublar ontdekt door Spaanse ontdekkingsreiziger Diego Fernandez. Zijn vondst zou het volgende jaar door Nicholas Deigweldez "wolkeneiland" worden genoemd. Isla Nublar werd zo genoemd door de zwarte rook die in de lucht hing. Dit was de eerste documentatie van Mount Sibo. 80 mijlen west van Isla Nublar lagen de "Las Cinco Muertes" of "de 5 doden". Nicholas ontdekte ook een bevolking op Nublar, die zich de "Bri-bri" of "Tunsi" noemden, wat betekend "de watermannen". Zij noemden Nublar "Quasi" of "het huis voorbij water". Naast hun leefden de Isla Nublaarse getande hert en de bruine pelikaan, die twee of drie eeuwen later hun leefgebied zouden delen met de gevaarlijke gekloonde dinosaurussen van InGen. In 1985 had John Hammond de constructie van zijn Jurassic Park: San Diego achtergelaten en zijn teams gestuurd naar Isla Nublar. Toen de teams de "Tunsi" tegenkwamen, hadden ze het idee om ze te verplaatsen naar Isla Mantanceros. Maar de "Bri-bri" wouden niet gaan, en in 1987 vond er een veldslag plaats op Nublar. InGen won het gevecht, en stuurden de "Bri-bri" weg naar Isla Pena, een nog kleiner eiland in de Las Cinco Muertes. Constructie voor Jurassic Park kon beginnen. In 1989 werden de eerste dinosaurussen gebracht naar Nublar van Sorna. De dinosaurussen die gepland stonden voor Jurassic Park waren: de romanversie: Tyrannosaurus, Maiasaura, Stegosaurus, Triceratops, Procompsognathus, Dryosaurus, Velociraptor, Apatosaurus, Hadrosaurus, Dilophosaurus, Cearadactylus, Hypsilophodon, Euoplocephalus, Styracosaurus, Microceratus en Coelurus; de filmversie: Brachiosaurus, Dilophosaurus, Gallimimus, Parasaurolophus, Triceratops, Tyrannosaurus en Velociraptor. In Crichtons vervolg, The Lost World, kwamen Carnotaurus, Pachycephalosaurus, Parasaurolophus, Ornitholestes en Mussaurus erbij. In The Lost World: Jurassic Park, Jurassic Park III, Jurassic World, Jurassic World: Fallen Kingdom en Battle at Big Rock kwamen Compsognathus, Stegosaurus, Mamenchisaurus, Pachycephalosaurus, Edmontosaurus (een schedel), Pteranodon, Spinosaurus, Corythosaurus, Ankylosaurus, Ceratosaurus, Mosasaurus, Apatosaurus, Dimorphodon, Baryonyx, Carnotaurus, Allosaurus, Pachyrhinosaurus en Nasutoceratops.

In de originele roman van Michael Crichton is Isla Nublar een heel klein eiland, 40 minuten vliegen van de hoofdstad van Costa Rica, San José. John Hammond, CEO van InGen, zei dat het 3 mijlen breed is en 8 mijlen lang. Isla Nublar werd gevormd toen een onderwater-eiland zichzelf bouwde op het zeeoppervlak. Langs de zuidelijke kant van het eiland waren natuurlijke stoomopeningen die de voortdurende vulkanische activiteit aangaf. De vulkanische activiteit maakte het mogelijk een geothermische centrale te bouwen in de noordelijke bergen.

Isla Nublar, hoe het werd getoond in de roman.

De vorm van het eiland is die van een omgekeerde regendruppel, met hoge bergen die het noorden bezetten, met een vlakte in het zuiden. De hoogteverschillen creëren een reeks van microklimaten, met tropisch regenwoud dat de lagere hoogte domineert en gematigd regenwoud dat de hogere hoogten van het noorden domineert. Isla Nublar betekend "wolkeneiland" in het Spaans, en is zo genoemd omdat de stoomopeningen en oceaanstromingen veroorzaken meestal bewolkte omstandigheden en nevelwoud op het eiland. In het midden van Isla Nublar is een gigantisch kunstmatige lagune die de Tyrannosaurus- en Maiasaura-paddocks overspant, en stroomt in een rivier die naar het noorden stroomt, helemaal door het Dilophosaurus-paddock en eindigt in een kunstmatige waterval die de toegang tot een gebruikstunnel maskeert.

In de roman heeft InGen een uitgebreide infrastructuur om bezoekers te huisvesten en bevatten 15 verschillende dinosaurussoorten, gecentreerd in de noordelijke sector van Isla Nublar. Het bezoekerscentrum is gelegen aan de voet van de bergen, in zijn eigen terrein. Er is een apart hotel, voor bezoekers-accommodatie met een aangelegd zwembad. Het bezoekerscentrum bevat tentoonstellingsruimte voor educatieve doeleinden, de laboratoria, de operatiekamer, een garage waar de elektrische touringcars worden huisgehouden en een broederij waar bezoekers pasgeboren dinosaurussen kunnen observeren. John Hammond beschikt ook over een privébungalow in een afgelegen gebied nabij het bezoekerscentrum. Twee dokken - aan de oost- en noordkant van het eiland - beheren de aanvoer van het vasteland. Een themapark-rivierrit is nog in aanbouw, net zoals een volière om de pterosauriërs in te huizen. Er is een ook een luxueus bergtoprestaurant nog in aanbouw wanneer de roman zich afspeelt. Kriskras door het eiland zijn mijlen ondergrondse betonnen onderhoudstunnels die de paddocks met elkaar verbinden.

De roman eindigt met de Costa Ricaanse luchtmacht die een napalmbom laten vallen op Isla Nublar, waardoor alle dinosauriërs worden uitgeroeid. Dit wordt bevestigd in het vervolg van Crichton uit 1995, The Lost World.

Isla Nublar, zoals het wordt afgebeeld in Jurassic Park is een groot, bergachtig bedekt door een tropisch regenwoud, 120 mijlen (190 kilometer) zuidwest van Costa Rica. Het werd verhuurd aan John Hammonds International Genetics Corporation (InGen) en constructie van Jurassic Park is bijna gedaan wanneer de film zich afspeelt (1993).

Kaarten van het eiland die werden gebruikt in de film, en promotiematerialen voor de film, beeld het uit als dezelfde omgekeerde regendruppel uit de roman.