Haren (Ems)

De gemeente is bereikbaar via de Duitse A31 afrit 19, 4 km ten westen van Haren en dichtbij het vakantiepark Schloss Dankern. Van west (bij de Nederlandse N366 vanuit Veendam en de zijweg op de grens naar Emmen) naar oost ( bij station Haren (Ems) ) loopt de 18 km lange Bundesstraße B402. Aan het oosteinde komt deze op de noord-zuid lopende Bundesstraße B70 Leer -Rheine uit. De B402 loopt deels parallel aan het Haren-Ruitenbroekkanaal. Er staat een lange rij fraaie, onder Duitse natuurbescherming geplaatste, zomereiken langs.

Haren (Ems) heeft een station aan de spoorlijn Rheine-Leer- Emden. Het station ligt 3 km ten oosten van het stadscentrum in de buurtschap Emmeln. Verder rijden er streekbussen naar bijna alle omliggende plaatsen.

Haren is een niet onbelangrijke stad voor de binnenscheepvaart. Er zijn drie havenfaciliteiten, waaronder de moderne Eurohafen Emsland, aan de oostoever van de Eems direct ten zuiden van Emmeln, voor vrachtschepen en er is ook een jachthaven. Het westwaarts lopende Haren-Ruitenbroekkanaal, dat Haren met het Ter Apelkanaal verbindt, is een belangrijke schakel tussen het Duitse en het Nederlandse vaarwaternet. In Rütenbrock takt het Zuid-Noordkanaal, dat tegenwoordig alleen nog als veenafwateringskanaal fungeert, nog aan op het Haren-Ruitenbroekkanaal.

• 
  Begraafplaats voormalig kamp Wesuwe.

In de Tweede Wereldoorlog was er binnen de gemeente één van de vijftien beruchte Emslandlager gesitueerd. Dit waren in het Derde Rijk kampen, waar dwangarbeiders onder vaak onmenselijke omstandigheden en onder commando van soms uitzonderlijk wrede bewakers tewerkgesteld werden, en die daardoor soms het karakter van concentratiekampen kregen.

Zie: Kamp nr. 8: Kamp Wesuwe Het voormalige Kamp Esterwegen, dat zich in de huidige Samtgemeinde Nordhümmling bevindt, huisvest de centrale herdenkingsplaats voor alle 15 Emslandlager. Daar is ook een bezoekerscentrum.

Poolse eenheden hielden als deel van de Brits Canadese bezettingsmacht na mei 1945 een groot deel van het Eemsland bezet. Direct na de Tweede Wereldoorlog werd Haren door de Britse bezettingsmacht omgedoopt tot Maczków (vernoemd naar generaal Stanisław Maczek). De Britten creëerden daarmee in Haren een plek voor de Poolse soldaten die aan de geallieerde zijde hadden gevochten voor een vrij Europa, voor de Poolse dwangarbeiders uit het westen van Duitsland en voor de Polen die in het Emsland uit de kampen kwamen. De oorspronkelijke bevolking van Haren werd weggestuurd waarna de huizen beschikbaar kwamen voor de Polen. Niet alleen soldaten, maar ook veel voormalige Poolse gevangenen die in een van de 15 kampen in het Eemsland hadden gezeten, vonden er een onderdak en tijdelijk een thuis.

De oorspronkelijke inwoners van Haren zagen dit als een onrecht en beklaagden zich jarenlang.

Conform de afspraken van de Conferentie van Jalta viel Polen onder Sovjet-Russische invloedssfeer. Het IJzeren Gordijn werd in Europa getrokken en Polen lag aan de verkeerde kant van die barrière. Terugkeer naar communistisch Polen bracht voor Poolse militairen die in het Westen tegen nazi-Duitsland streden, groot risico met zich mee. Na de Tweede Wereldoorlog gingen tienduizenden Poolse soldaten in ballingschap. In 1947 en 1948 verlieten de Polen Maczków. Zij vertrokken naar Groot-Brittannië, Canada, de VS, Nederland of naar andere landen. Een aantal Poolse soldaten keerde terug naar Polen en ging daar een uiterst onzekere toekomst tegemoet. In augustus 1948 werd Maczków weer Haren en konden de Duitse inwoners naar hun eigen huis terugkeren.

Haren was officieel een dorp totdat de regering het in december 1965 alsnog stadsrechten verleende. In 1974 werden de hierboven vermelde omliggende dorpen bij de gemeente Haren gevoegd.

• De St. Martinuskerk te Haren, bijgenaamd Emsland-Dom
• Herenhuis landgoed Landegge, bouwjaar 1695, thans een vakantieoord speciaal voor paardrijliefhebbers
• Mersmühle, windmolen uit 1825 aan de noordrand van de stad, voormalige graanmolen, niet meer maalvaardig; omgeven door enige aardige vakwerkhuizen; als windmolenmuseum beperkt opengesteld

• Natuurreservaat Tinner Dose-Sprakeler Heide deels op gebied van Haren, deels op dat van de Samtgemeinde Lathen, zie aldaar

• Schloss Dankern, 3 km ten westen van Haren, is een uitgestrekt, rondom een uit 1680 daterend kasteeltje gesitueerd recreatie- en vakantiepark met o.a. een meer (Dankern See), waarop en waarin bijna alle denkbare watersporten kunnen worden bedreven. Het park is vooral gericht op gezinnen met kinderen tot 14 jaar en in iets mindere mate ook op jongeren. Het park heeft ook een groot aantal vakantiehuisjes. Het bijbehorende kasteel wordt bewoond door een nazaat van de adellijke familie, die het park eromheen in 1970 liet aanleggen met het oogmerk, voor gezinnen met kinderen een betaalbare vakantie mogelijk te maken. Van tijd tot tijd worden rondleidingen door het kasteel georganiseerd.
• Haren ligt aan enige langeafstandfietsroutes, waarvan één ook door Nederland loopt.

• Stefan/Stephan Esders (* 6 juli 1852; † 15 september 1920 in Wenen; textielondernemer, bezat rond het jaar 1900 zaken te Rotterdam en Brussel; sponsor van de nieuwbouw van de St. Martinuskerk ; Ridder in de Kroonorde (België)
• Manfred Freiherr von Landsberg-Velen (* 25 mei 1923 op Schloss Dankern in Haren (Ems); † 13 februari 2010 aldaar) Duits ondernemer, gemeentelijk politicus (CDU) alsmede oprichter en lange tijd eigenaar van het vakantiepark Schloss Dankern.
• Hans Grauert (* 8 februari 1930; † 4 september 2011 in Göttingen), belangrijk wiskundige op het gebied van de functietheorie met meer dan één variabele