Ernst Leeflang
Ernst Hubertus Leeflang (4 oktober 1906 - 1994) was een Nederlands orgelbouwer in Middelharnis, later in Apeldoorn.
Leven en werk
Hij richtte in 1932 een bedrijf op in Middelharnis onder de naam Orgelbouw Ernst Leeflang. Zijn eerste nieuwe orgel, een eenklaviers instrument met pneumatische tractuur, bouwde hij in 1933 voor de Christelijk Gereformeerde Kerk in Vlaardingen.
In 1948 trad Jan Keijzer (1931-2005) bij hem in dienst, die al snel de productiekant overnam en later zijn schoonzoon werd. Leeflang bleef de zakelijk leider, Keijzer ontwierp de orgelkasten, mechanieken en windladen. Alle instrumenten werden in het bedrijf zelf gebouwd alvorens ze in kerken geplaatst werden. De pijpen van metaal kwamen van pijpenmakerij Jacques Stinkens in Zeist. Eind jaren vijftig werkten er veertien mensen in het bedrijf.
In 1954 werd het bedrijf verhuisd van Middelharnis naar Apeldoorn. Dit was een direct gevolg van de watersnoodramp van 1953, waarbij het bedrijf werd getroffen. Binnen enige weken werd tijdelijk onderdak gevonden bij de firma Stinkens te Zeist, waarna op in mei 1954 de officiële verhuizing van Leeflang naar Apeldoorn plaatsvond.
Leeflang bouwde in de jaren 1953-1954 onder advies van de orgelkundige Maarten Vente een mechanisch sleepladen-orgel in huize De Beekhof in Bathmen. Dit pijporgel werd omstreeks 1975 aangekocht door architect Gert Boon, die een nieuwe kast ervoor ontwierp. Dit instrument kreeg een plaats in het Nationaal Orgelmuseum in Elburg.
Eind jaren vijftig werkten er veertien mensen in het bedrijf van Ernst Leeflang, dat vanaf 1961 uitsluitend orgels bouwde met mechanische tractuur. In 1995, een jaar na de dood van de oprichter, nam orgelmakerij Reil in Heerde het bedrijf over, dat toen bestond uit Jan Keizer, directeur-eigenaar en drie werknemers. Van hen kwamen er twee bij Reil in dienst. De overname was omdat Jan Keizer de pensioengerechtigde leeftijd had bereikt en er binnen het bedrijf geen opvolging was te vinden.
In het najaar van 2011 kwam de dubbel-cd Met hoofd, hart en handen uit, waarop zes representatieve Leeflang-orgels worden gepresenteerd.
Enige bekende orgels
- Vlaardingen (Christelijk Gereformeerde Kerk, 1933.
- Middelharnis (Grote kerk, 1952)
- Bathmen ('De beekhof', 1954) Met een door Gert Boon ontworpen kas geplaatst in het Nationaal Orgelmuseum te Elburg.
- Serooskerke (Petruskerk, 1957)
- Westkapelle (Bethelkerk, 1959, verplaatst naar Moriakerk, Westkapelle, in 2011)
- Apeldoorn (Pniëlkerk, 1961; nu in Twello, St. Martinuskerk)
- Delft (Immanuelkerk, 1963)
- Amstelveen (Paaskerk, 1967)
- Assen (Hervormde kerk Assen-West "Het Anker", 1968
- Rotterdam Alexanderpolder (Immanuelkerk, 1969)
- Bunschoten. Ger.Kerk vrijg. Petrakerk 1969
- Huizen (Zenderkerk, 1970)
- Ditzumerverlaat (Reformierte Kirche, 1970)
- Anjum (Gereformeerde kerk, 1972)
- Diever (Gereformeerde kerk, 1974)
- Middelburg (De Hoeksteen, 1974)
- Middelburg (Zuiderkerk, 1975)
- Barneveld (Catharinakerk, 1981)
- Middelburg (Thomaskapel, 1981 - thans Westerkerk, in 2015 verkocht naar Polen)
- Westmaas (Dijkkerk, 1981)
- Zwolle (Lutherse Kerk 1988)
- Huizen (Meentkerk, 1989)
- Beerzerveld (Herv Kerk 1990)
- Amersfoort (Kandelaar 1991)
Restauraties
- Utrecht (Tuindorpkerk, 1952 restauratie/verplaatsing van orgel uit Minderbroederskerk te Roermond, restauratie in 1985)
- Gapinge (Mozaïekkerk, 1960, restauratie)
- Schiedam (St Jacobs Gasthuis - Stedelijk Museum, 1968, restauratie)
- Middelburg (De Oostkerk, 1970-1973 restauratie)
- Gouda (Sint Jan, 1976-1981 restauratie)
- Stadskanaal (Oosterkadekerk, 1981 restauratie)
- Barneveld (Oude Kerk, 1955 en 1983 restauraties)
- Dordrecht (Grote Kerk, 1987, partiële restauratie
 |
Zie de categorie Ernst Leeflang organs van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
