Dwergstaten en de Europese Unie

Er zijn verschillende dwergstaten die grenzen aan de Europese Unie. Ze tellen elk minder dan 100.000 inwoners en hebben meestal een speciale relatie met de EU. Ze blijven echter buiten de EU omdat lidmaatschap te veel kost, en omdat ze als EU-lid van weinig politieke betekenis zouden zijn. Indien een van deze dwergstaten zou toetreden tot de EU zou het de lidstaat met de minste inwoners worden. Een aanpassing van het stemmingsysteem in het Europees Parlement zou dan nodig kunnen zijn.

De Europese dwergstaten

Andorra

Andorra is geen lid van de Schengenzone en houdt dus nog grenscontroles, alhoewel burgers uit de Schengenzone gewoonlijk binnen mogen. Het land had geen eigen munt voor de invoering van de euro, toen het de Franse frank en de Spaanse peseta gebruikte. In oktober 2004 begonnen Andorra en de EU aan onderhandelingen over de voorwaarden waaronder Andorra zijn eigen munten slaat. Op 30 juni 2011[1] werd bekendgemaakt dat Andorra en de EU een overeenkomst hebben getekend, waarin staat dat per 1 juli 2013 de euro de officiële munteenheid van Andorra wordt. De huidige regering zegt dat er op dit ogenblik geen nood is om toe te treden tot de EU.[2] De Sociaal Democratische Partij die in de oppositie zit is echter voor.

Liechtenstein

Liechtenstein is de enige dwergstaat die lid is van de Europese Vrijhandelsassociatie, de Europese Economische Ruimte en de Schengenzone. Liechtenstein gebruikt echter niet de euro, maar de Zwitserse frank. Liechtenstein zou toetreding tot de EU overwegen indien Zwitserland ook zou toetreden.

Monaco

Monaco is de facto lid van de Schengenzone, het houdt namelijk geen grenscontroles meer met Frankrijk. Monaco gebruikt de euro en mag zijn eigen munten slaan doordat het een overeenkomst heeft met de EU. Monaco maakt deel uit van het btw-gebied van de Europese Unie. In de btw-richtlijn (2006/112/EG) wordt Monaco gelijkgesteld met Frankrijk.

San Marino

San Marino houdt geen grenscontroles met Italië en het gebruikt eveneens de euro, waarvan het eigen munten mag slaan. De linkse oppositiepartij Alleanza Popolare dei Democratici Sammarinesi is voorstander van toetreding tot de EU. De rechtse regeringspartij Partito Democratico Cristiano Sammarinese is echter tegen.

Vaticaanstad

Vaticaanstad kan niet toetreden tot de EU omdat de bestuursvorm geen democratie is maar een pontificaat. Het heeft echter een open grens met Italië en zegt geïnteresseerd te zijn in het Schengenakkoord. Het gebruikt en slaat ook zijn eigen euromunten. Doordat het het kleinste land is dat euromunten slaat zijn de munten extreem zeldzaam geworden en zijn dus een geliefd verzamelobject.

Samenvatting

San Marino, Monaco, Andorra en Vaticaanstad gebruiken de euro en hebben het recht om eigen euromunten te slaan. Dit komt doordat deze landen al voor de invoering van de euro monetaire overeenkomsten hadden met hun buurlanden die wel deel uitmaken van de EU. Deze overeenkomsten zijn bij de invoering van de euro omgezet in vergelijkbare monetaire overeenkomsten met de Europese Centrale Bank. Andorra gebruikte vroeger Spaanse of Franse munteenheden. Andorra heeft sinds juli 2013 een overeenkomst waardoor het de euro mag gebruiken. Alleen Liechtenstein is lid van de Europese Economische Ruimte en de Schengenzone. Alle dwergstaten zijn echter lid van de Raad van Europa en de OVSE.

Land aantal inwoners EER Schengen Euro
 Andorra 85.015 nee nee, grenscontroles ja, eigen munten[1]
 Liechtenstein 36.149 ja ja nee, gebruikt de Zwitserse frank
 Monaco 35.881 nee nee, toch open grens ja, eigen munten
 San Marino 31.978 nee nee, toch open grens ja, eigen munten
 Vaticaanstad 832 nee nee, toch open grens ja, eigen munten

Eerdere uitbreidingen:
1957: ondertekening Verdrag van Rome door België, Frankrijk, de Bondsrepubliek Duitsland, Nederland, Luxemburg en Italië
1958: oprichting Europese Economische Gemeenschap
1973: Denemarken · Ierland · Verenigd Koninkrijk
1981: Griekenland
1986: Portugal · Spanje
1995: Finland · Oostenrijk · Zweden
2004: Cyprus · Estland · Hongarije · Letland · Litouwen · Malta · Polen · Slovenië · Slowakije · Tsjechië
2007: Bulgarije · Roemenië
2013: Kroatië
N.B. In 2020 heeft het Verenigd Koninkrijk de Europese Unie verlaten.

Kandidaat-lidstaten:
Albanië · Montenegro · Noord-Macedonië · Servië · Turkije

Potentiële lidstaten:
Bosnië en Herzegovina · Kosovo

Overige Europese landen:
· IJsland · Noorwegen · Rusland


Internationale betrekkingen van de Europese Unie
Europese Economische Ruimte:IJsland · Liechtenstein · Noorwegen
Kandidaat-lidstaten:Albanië · Montenegro · Noord-Macedonië · Servië · Turkije
Potentiële lidstaten:Bosnië en Herzegovina · Kosovo
Oostelijk Partnerschap:Armenië · Azerbeidzjan · Georgië · Moldavië · Oekraïne · Wit-Rusland
Overige Europese landen:Andorra · Kazachstan · Monaco · Rusland · San Marino · Vaticaanstad · Zwitserland
Unie voor het Middellandse Zeegebied:Algerije · Egypte · Israël · Jordanië · Libanon · Libië · Marokko · Mauritanië · Palestina · Tunesië
Zie ook:Uitbreiding van de Europese Unie
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.