Daniel Alves

Daniel Alves werd geboren in de gemeente Juazeiro, in de deelstaat Bahia. Zijn ouders hadden het niet breed en de Braziliaan sliep op een cementen bed in zijn kleine ouderlijk huis, waar het stonk naar natte grond. Alves en zijn broer werkte in de vroege ochtenden op de boerderij van hun ouders voordat school begon. De familie had een fiets en de zoon die in de ogen van de vader het meest inzet toonde kreeg het recht tot de fiets, de ander moest negentien kilometer lopen naar school.[1] In 1993 slaagde de vader van Alves er in een eigen team op te richten, Palmeiras de Salitre. Hier speelde Alves voornamelijk als rechtsbuiten of tweede aanvaller. Om zijn familie financieel te ondersteunen had Alves baantjes als verkoper en serveerder en hielp hij met de oogst van meloenen, tomaten en uien op de boerderij. In 1996 sloot hij zich op dertienjarige leeftijd aan bij de lokale voetbalclub Juazeiro SC en werd in 1998 gescout door de jeugdopleiding van EC Bahia.

Dani Alves stroomde in 2001 vanuit de jeugdopleiding van EC Bahia door naar het eerste elftal. Op 11 november maakte hij zijn professionele debuut als basisspeler voor EC Bahia in de met 3-0 gewonnen wedstrijd tegen Paraná Clube in het Estádio Fonte Nova. In 2002 werd hij gecontracteerd door Sevilla FC. Aanvankelijk speelde de Braziliaan als rechtermiddenvelder, maar na het vertrek van rechtsback Sergio Ramos in 2005 naar Real Madrid schoof Dani Alves een linie naar achteren. Hij was een van de prominente spelers in het team van Sevilla FC dat in 2006 zowel de UEFA Cup als de UEFA Super Cup won. In de UEFA Cup-finale tegen het Engelse Middlesbrough FC (4-0) gaf Dani Alves de assist op zijn landgenoot Luís Fabiano voor het eerste doelpunt. In 2007 prolongeerde Sevilla FC de UEFA Cup en bovendien werden ook de Copa del Rey en de Supercopa de España dat jaar gewonnen. In juni 2008 vertrok Dani Alves voor ongeveer 30 miljoen euro naar FC Barcelona. Met FC Barcelona won hij in 2009 de Spaanse landstitel, de Copa del Rey, de UEFA Champions League, de Supercopa de España, de UEFA Super Cup en het wereldkampioenschap voor clubs. In de Champions League-finale tegen Manchester United moest hij echter geschorst toekijken. In 2010 werd Alves met FC Barcelona wederom Spaans kampioen. In 2011 won hij met FC Barcelona de Spaanse landstitel, de Champions League en de Supercopa de España. Vanaf het seizoen 2013/14 speelde hij met het rugnummer 22, als eerbetoon aan zijn ex-ploegmaat Éric Abidal.

Dani Alves liet FC Barcelona na acht jaar achter zich en tekende in juni 2016 een contract tot medio 2018 bij Juventus, de kampioen van Italië in de voorgaande vijf seizoenen. In zijn verbintenis werd een optie voor nog een jaar opgenomen.[2] Alves won in zijn eerste jaar in Italië zowel het landskampioenschap als de nationale beker met Juventus. Hij liet in juni 2017 na één seizoen zijn contract ontbinden. Hij tekende in juli 2017 vervolgens een tweejarig contract bij Paris Saint-Germain. De Braziliaan won in zijn eerste seizoen in dienst van de Parijzenaren achtereenvolgens de Trophée des Champions, Coupe de la Ligue, Ligue 1 en de Coupe de France. In de Champions League reikte de club tot achtste finales, waarin het werd verslagen door Real Madrid. In zijn tweede seizoen, inmiddels geswitched van rugnummer 32 naar 13 om Mário Zagallo te eren, won hij de Trophée des Champions en de Ligue 1. In de Champions League werd wederom de achtste finale gehaald, waarin ze deze keer door Manchester United werden uitgeschakeld.

Dani Alves won in december 2003 het wereldkampioenschap voetbal onder 20 in de Verenigde Arabische Emiraten. In de finale won hij met Brazilië van Spanje en Dani Alves won de Bronzen Bal voor beste speler van het toernooi achter Ismail Matar en Andrés Iniesta. Op 10 oktober 2006 maakte Dani Alves zijn debuut in het Braziliaans nationaal elftal in een oefenwedstrijd tegen Ecuador. Hij maakte ook het derde doelpunt tegen Argentinië in de finale van de Copa America. In 2009 won Dani Alves met Brazilië de Confederations Cup. Hij maakte uit een vrije trap het winnende doelpunt in de halve finale tegen gastland Zuid-Afrika. Hij behoorde tot de Braziliaanse selectie voor het wereldkampioenschap voetbal 2010. Daarmee wist hij niet de finale te halen na een 2–1 nederlaag tegen Nederland in de kwartfinale. Vier jaar later speelde hij ook op het WK van 2014 in Brazilië.

Dani Alves speelde op 16 november 2016 zijn honderdste interland, een met 0–2 gewonnen WK-kwalificatiewedstrijd in en tegen Peru. Daarmee werd hij de dertiende speler ooit die honderd of meer keer voor het Braziliaans elftal speelde.[3]

Het leek dat Alves mee zou gaan naar het WK 2018. Maar vlak voor het toernooi raakte hij geblesseerd. Hierdoor kon die niet mee. In 2019 won Brazilië, met Alves als aanvoerder, de Copa America. In de met 3-1 gewonnen finale was Peru de tegenstander. Dani Alves werd dit toernooi eveneens verkozen tot meest waardevolle speler. Het totaal aan gewonnen prijzen van Alves kwam met de winst van de Copa op veertig te liggen.[4]

Interlands van Daniel Alves voor  Brazilië
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij Sevilla FC
1.	10 oktober 2006	Brazilië – Ecuador	2 – 1	Vriendschappelijk	0
2.	6 februari 2007	Portugal – Brazilië	2 – 0	Vriendschappelijk	0
3.	24 maart 2007	Brazilië – Chili	4 – 0	Vriendschappelijk	0
4.	27 maart 2007	Brazilië – Ghana	1 – 0	Vriendschappelijk	0
5.	1 juni 2007	Engeland – Brazilië	1 – 1	Vriendschappelijk	0
6.	27 juni 2007	Brazilië – Mexico	0 – 2	Copa América	0
7.	1 juli 2007	Brazilië – Chili	3 – 0	Copa América	0
8.	4 juli 2007	Brazilië – Ecuador	1 – 0	Copa América	0
9.	15 juli 2007	Brazilië – Argentinië	3 – 0	Copa América	1
10.	22 augustus 2007	Algerije – Brazilië	0 – 2	Vriendschappelijk	0
11.	9 september 2007	Verenigde Staten – Brazilië	2 – 4	Vriendschappelijk	0
12.	12 september 2007	Brazilië – Mexico	3 – 1	Vriendschappelijk	0
13.	21 november 2007	Brazilië – Uruguay	2 – 1	Kwalificatie WK 2010	0
14.	26 maart 2008	Brazilië – Zweden	1 – 0	Vriendschappelijk	0
15.	31 mei 2008	Brazilië – Canada	3 – 2	Vriendschappelijk	0
16.	6 juni 2008	Brazilië – Venezuela	0 – 2	Vriendschappelijk	0
17.	18 juni 2008	Brazilië – Argentinië	0 – 0	Kwalificatie WK 2010	0
Als speler bij FC Barcelona
18.	19 november 2008	Brazilië – Portugal	6 – 2	Vriendschappelijk	0
19.	10 februari 2009	Brazilië – Italië	2 – 0	Vriendschappelijk	0
20.	29 maart 2009	Ecuador – Brazilië	1 – 1	Kwalificatie WK 2010	0
21.	1 april 2009	Brazilië – Peru	3 – 0	Kwalificatie WK 2010	0
22.	6 juni 2009	Uruguay – Brazilië	0 – 4	Kwalificatie WK 2010	1
23.	10 juni 2009	Brazilië – Paraguay	2 – 1	Kwalificatie WK 2010	0
24.	15 juni 2009	Brazilië – Egypte	4 – 3	Confederations Cup	0
25.	25 juni 2009	Brazilië – Zuid-Afrika	1 – 0	Confederations Cup	1
26.	28 juni 2009	Verenigde Staten – Brazilië	2 – 3	Confederations Cup	0
27.	12 augustus 2009	Estland – Brazilië	0 – 1	Vriendschappelijk	0
28.	5 september 2009	Argentinië – Brazilië	1 – 3	Kwalificatie WK 2010	0
29.	9 september 2009	Brazilië – Chili	4 – 2	Kwalificatie WK 2010	0
30.	11 oktober 2009	Bolivia – Brazilië	2 – 1	Kwalificatie WK 2010	0
31.	14 november 2009	Brazilië – Engeland	1 – 0	Vriendschappelijk	0
32.	17 november 2009	Oman – Brazilië	0 – 2	Vriendschappelijk	0
33.	2 maart 2010	Ierland – Brazilië	0 – 2	Vriendschappelijk	0
34.	2 juni 2010	Zimbabwe – Brazilië	0 – 3	Vriendschappelijk	0
35.	7 juni 2010	Tanzania – Brazilië	1 – 5	Vriendschappelijk	0
36.	15 juni 2010	Brazilië – Noord-Korea	2 – 1	WK 2010	0
37.	20 juni 2010	Brazilië – Ivoorkust	3 – 1	WK 2010	0
38.	25 juni 2010	Portugal – Brazilië	0 – 0	WK 2010	0
39.	28 juni 2010	Brazilië – Chili	3 – 0	WK 2010	0
40.	2 juli 2010	Nederland – Brazilië	2 – 1	WK 2010	0
41.	11 augustus 2010	Verenigde Staten – Brazilië	0 – 2	Vriendschappelijk	0
42.	7 oktober 2010	Iran – Brazilië	0 – 3	Vriendschappelijk	1
43.	11 oktober 2010	Brazilië – Oekraïne	3 – 0	Vriendschappelijk	1
44.	17 november 2010	Argentinië – Brazilië	1 – 0	Vriendschappelijk	0
45.	9 februari 2011	Frankrijk – Brazilië	1 – 0	Vriendschappelijk	0
46.	27 maart 2011	Brazilië – Schotland	2 – 0	Vriendschappelijk	0
47.	4 juni 2011	Brazilië – Nederland	0 – 0	Vriendschappelijk	0
48.	3 juli 2011	Brazilië – Venezuela	0 – 0	Copa América	0
49.	9 juli 2011	Brazilië – Paraguay	2 – 2	Copa América	0
50.	10 augustus 2011	Duitsland – Brazilië	3 – 2	Vriendschappelijk	0
51.	5 september 2011	Brazilië – Ghana	1 – 0	Vriendschappelijk	0
52.	7 oktober 2011	Costa Rica – Brazilië	0 – 1	Vriendschappelijk	0
53.	11 oktober 2011	Mexico – Brazilië	1 – 2	Vriendschappelijk	0
54.	14 november 2011	Brazilië – Egypte	2 – 0	Vriendschappelijk	0
55.	28 februari 2012	Bosnië en Herzegovina – Brazilië	1 – 2	Vriendschappelijk	0
56.	15 augustus 2012	Zweden – Brazilië	0 – 3	Vriendschappelijk	0
57.	7 september 2012	Brazilië – Zuid-Afrika	1 – 0	Vriendschappelijk	0
58.	10 september 2012	Brazilië – China	8 – 0	Vriendschappelijk	0
59.	14 november 2012	Brazilië – Colombia	1 – 1	Vriendschappelijk	0
60.	6 februari 2013	Engeland – Brazilië	2 – 1	Vriendschappelijk	0
61.	21 maart 2013	Italië – Brazilië	2 – 2	Vriendschappelijk	0
62.	25 maart 2013	Brazilië – Rusland	1 – 1	Vriendschappelijk	0
63.	2 juni 2013	Brazilië – Engeland	2 – 2	Vriendschappelijk	0
64.	9 juni 2013	Brazilië – Frankrijk	3 – 0	Vriendschappelijk	0
65.	15 juni 2013	Brazilië – Japan	3 – 0	Confederations Cup	0
66.	19 juni 2013	Brazilië – Mexico	2 – 0	Confederations Cup	0
67.	22 juni 2013	Italië – Brazilië	2 – 4	Confederations Cup	0
68.	26 juni 2013	Brazilië – Uruguay	2 – 1	Confederations Cup	0
69.	30 juni 2013	Brazilië – Spanje	3 – 0	Confederations Cup	0
70.	14 augustus 2013	Zwitserland – Brazilië	1 – 0	Vriendschappelijk	0
71.	12 oktober 2013	Zuid-Korea – Brazilië	0 – 2	Vriendschappelijk	0
72.	15 oktober 2013	Brazilië – Zambia	2 – 0	Vriendschappelijk	0
73.	3 juni 2014	Brazilië – Panama	4 – 0	Vriendschappelijk	0
74.	6 juni 2014	Brazilië – Servië	1 – 0	Vriendschappelijk	0
75.	12 juni 2014	Brazilië – Kroatië	3 – 1	WK 2014	0
76.	17 juni 2014	Brazilië – Mexico	0 – 0	WK 2014	0

Bijgewerkt op 17 juni 2014.[5]

• Lijst van spelers van FC Barcelona
• lijst van spelers van Juventus FC
• Lijst van spelers van het Braziliaanse voetbalelftal

Zie de categorie Dani Alves van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	São Paulo – Selectie 2019
1 Jean · 2 Vinícius · 3 Alves · 4 Martins · 5 Arboleda · 6 Reinaldo · 7 Pato · 9 Pablo · 10 Dani Alves · 11 Helinho · 12 Bueno · 13 Santos · 14 Liziero · 15 Hernanes  · 16 Léo · 17 Farias · 18 Felipe · 19 Calazans · 20 Juanfran · 21 Raniel · 22 Éverton · 23 Volpi · 25 Hudson · 26 Gomes · 28 Tchê Tchê · 32 Kal · 38 Morato · 39 Antony · 40 Perri · 41 Júnior · 41 Walce · 42 Gabriel Sara · 44 Toró · Coach: Diniz