Cultuurmarxisme
Cultuurmarxisme is een term die afkomstig is van de alt-right beweging en doorgaans gebruikt wordt om mensen die zij aan de linkerzijde van het van het politieke spectrum vinden staan aan te duiden. De term wordt pejoratief gebruikt en heeft zijn oorsprong in de jaren 30 in Duitsland, toen fascisten de term cultuurbolsjewisme gebruikten om mensen die hen niet waren gezind weg te zetten.[1][2]
Origine
In de jaren 1980 werd de term cultuurmarxisme (cultural marxism) in de Verenigde Staten gebruikt door onder meer William S. Lind, directeur van het Amerikaanse Center for Cultural Conservatism van de Free Congress Foundation, en de rechtse politicus Pat Buchanan. Zij omschreven het concept in essays en boeken als een funeste marxistische invloed die leidt tot overmatige politieke correctheid. In de jaren 1990 werd het een gangbaar begrip met een negatieve connotatie. Ook in Nederland werd de term als pejoratief gangbaar door Paul Cliteur en Thierry Baudet, van de politieke partij Forum voor Democratie.[3][4] Een nauwverwant begrip is cultuurbolsjewisme, een complottheorie die werd aangehangen door fascisten in het interbellum.[5]
Een filosofische groep die vaak van cultuurbolsjewisme en/of cultuurmarxisme beschuldigd wordt is de Frankfurter Schule.[3][5][6] In een meer recentere invulling van cultuurmarxisme is het een containerbegrip welke ook opvattingen uit de hedendaagse kunst (Baudet), islam, massa-immigratie, volgelingen van de Parijse studentenrevolte, anti-discriminatie activisme, EU als oorzaken insluit.[7][3] Sid Lukkassen benoemt ook George Soros als onderdeel van het hedendaags cultuurmarxisme.[8]
Gebruik & interpretatie
- Extreemrechtse terroristen zoals Anders Breivik en Brenton Tarrant verwerpen het cultuurmarxisme meermaals in hun manifesten.
- Kritiek op cultuurmarxisme is volgens sommigen mede ingegeven door antisemitisme.[9][10][11][6][12]