Maarten Boudry

Maarten Boudry (Moorslede, 15 augustus 1984) is een Vlaams filosoof en scepticus. Hij was van 2006 tot begin 2018 actief als wetenschappelijk onderzoeker van de vakgroep Wijsbegeerte en Moraalwetenschap aan de Universiteit Gent.[2][3] Eind 2019 werd hij daar voor 4 jaar aangesteld als leerstoelhouder, al was er controverse over de gevolgde procedure.[4] Hij was ook kernlid van de onafhankelijke liberale denktank Liberales.

Maarten Boudry
Persoonsgegevens
NaamMaarten Boudry
GeborenMoorslede, 15 augustus 1984
Land België
FunctieFilosoof
Oriënterende gegevens
DisciplineWetenschapsfilosofie, epistemologie, bestudeert pseudowetenschap
StromingWetenschappelijk skepticisme
LevensbeschouwingGeen (atheïst)[1]
Website
Portaal    Filosofie

Academische achtergrond

In 2002 startte Boudry aan de Universiteit Gent met de studie filosofie waar hij in 2006 cum laude afstudeerde. Tussen 2007 en 2011 deed hij wetenschappelijk onderzoek aan de Universiteit Gent (Logic, History and Philosophy of Science) middels een onderzoeksbeurs van het Fonds Wetenschappelijk Onderzoek (FWO) in Vlaanderen. Na het behalen van zijn doctoraat werd hij in 2011 als postdoc (research fellow) aangesteld bij de Universiteit Gent, wederom middels fondsen van het FWO. In 2013 was hij tevens een half jaar postdoc bij het Konrad Lorenz Instituut in Wenen, alwaar hij zich bezighield met irrationaliteit vanuit evolutionair en epistemologisch oogpunt. Boudry heeft verschillende buitenlandse studiebezoeken volbracht. Daarnaast is hij regelmatig spreker op internationale conferenties en geeft hij gastcolleges aan academische instellingen.

Boudry is lid van een aantal wetenschappelijk georiënteerde organisaties: Society for the Scientific Study of Religion (SSSR),[5] het Center for Inquiry[6] en het Imperfect Cognition research network van het Epistemic Innocence-project.[7] Hij is ook een van de initiatiefnemers van Het Denkgelag,[8] dat skeptische conferenties in Vlaanderen organiseert. Hij was lid van de Vlaamse skeptische organisatie SKEPP.[9][10]

Boudry's Sokal-affaire

In 2011 herhaalde Maarten Boudry de Sokal-affaire. De oorspronkelijke hoax uit 1996 van Alan Sokal, hoogleraar in de natuurkunde aan de New York University, was bedoeld om te testen of postmodernisten zin en onzin wel konden onderscheiden als de tekst overeen leek te komen met wat zij al vonden. Hij stuurde een nepartikel, doorspekt met onzinnige redeneringen en pseudowetenschappelijk jargon, naar het Amerikaans academisch tijdschrift Social Text, alwaar het zomaar werd geaccepteerd en gepubliceerd. De daaropvolgende onthulling bracht een storm van kritiek jegens het postmodernisme teweeg.[11]
Boudry wilde christelijke filosofen op dezelfde wijze op de proef stellen en schreef een volstrekt onzinnige abstract, vol met theologisch jargon, onder de titel "The Paradoxes of Darwinian Disorder. Towards an Ontological Reaffirmation of Order and Transcendence".[12] Het bevatte zinnen als ‘In het darwiniaanse perspectief is orde niet immanent aanwezig in de werkelijkheid, maar een zichzelf bevestigend aspect van de werkelijkheid, in zoverre dat het wordt ervaren door gesitueerde subjecten.’[11] Onder het anagram-pseudoniem Robert A. Maundy van het fictieve College of the Holy Cross te Reno in Nevada stuurde hij het aan de organisatie van het Christelijk Filosofisch Congres "The Future of Creation Order" van de Vrije Universiteit Amsterdam en het Centre of Theology and Philosophy aan de Universiteit van Nottingham, waar het door beide universiteiten zonder reserve geaccepteerd werd.[12][13] De hoax, die Boudry half 2012 onthulde op Facebook maar pas eind september 2012 algemeen bekend werd toen Amerikaans wetenschapper Jerry Coyne erover blogde,[13][14] kreeg aandacht in een aantal Nederlandse protestants-christelijke kranten zoals het Reformatorisch Dagblad, Trouw en het Nederlands Dagblad.[1][15][16][17]

Over de reden achter deze hoax zei hij zelf in een interview met Filosofie Magazine het volgende:

...In de eerste plaats was dit voor mij een satirische schelmenstreek, een vingeroefening in grammaticaal correcte onzin, doorspekt met holle frasen en theologisch jargon. In dat opzicht lijk ik wel geslaagd, want de tekst was geloofwaardig genoeg voor twee theologische annex godsdienstwijsgerige congressen: het congres aan de VU dus, en de conferentie ‘What is life’, georganiseerd door het Centre of Theology and Philosophy van Nottingham University
— Maarten Boudry[13]

Niemand ontdekte dat "Robert A. Maundy" en het "College of the Holy Cross" niet bestonden. Gerrit Glas, destijds voorzitter van het Congres, vond de tekst "bevreemdend" en zei dat men lang geaarzeld had, maar "Maundy" toch het voordeel van de twijfel had gegeven.[1] Glas gaf toe dat hij kritischer had moeten zijn[11] en verdedigde zich dat 'procesfilosofische, negatief theologische of postmoderne teksten wel vaker ondoordringbaar zijn'.[1][1][18] Godsdienstfilosoof Taede Smedes van de Radboud Universiteit Nijmegen vond Boudry's actie een academicus onwaardig, maar vond het tevens verbijsterend dat de congresorganisatie de tekst doorliet: "Wie ook maar eventjes de moeite neemt om de eerste zinnen van Boudry/Maundry’s [sic] abstract tot zich te laten doordringen (als dat al mogelijk is), die zal direct merken dat het onbegrijpelijke onzin is."[17]

Skepticus
Boudry modereert een debat tussen Pigliucci, Dennett en Krauss (Het Denkgelag 2013).

Maarten Boudry is vooral bekend om zijn skepticisme en kritische houding tegenover pseudowetenschap. Als wetenschapsfilosoof richt hij zich met name op de studie van de pseudowetenschap in al haar vormen en voorkomens. Hij bestudeert de feilbaarheid van het menselijk redeneervermogen die aan de basis zou liggen van pseudowetenschap en irrationaliteit. Boudry typeert pseudowetenschap als "een imitatie van echte wetenschap". In zijn proefschrift genaamd De naakte Keizers van de Psychoanalyse legt hij uit waarom hij de psychoanalyse schaart onder de categorie pseudowetenschap en welke immunisatiestrategieën deze stroming in de loop der jaren heeft ontwikkeld om kritiek te weerstaan. Samen met de filosoof Johan Braeckman schreef hij De ongelovige Thomas heeft een punt, waarin ze argumenten bieden tegen para- en pseudowetenschap, blind geloof, wensdenken, astrologie, irrationaliteit, telekinese en aardstralen, want deze opvattingen zijn volgens hen gebaseerd op drogredenen. De titel verwijst naar de houding van de apostel Thomas die niet geloofde dat Jezus uit de dood was herrezen. In een interview zei hij dat het...

...ook voor filosofen interessant is om de pseudowetenschap van naderbij te bekijken omdat het ons ook iets leert over het verschil tussen goede en pseudowetenschap en dus indirect ook iets over hoe wetenschap werkt
— Maarten Boudry[8]

Boudry levert in publicaties en debatten tevens kritiek op religie, intelligent design en theologie. In 2014 debatteerden Maarten Boudry en Herman Philipse tijdens Nationale Religiedebat met Stefan Paas en Rik Peels over de redelijkheid van het geloven in een god en de invloed op moraliteit (Boudry: "Stel nooit dat iemand almachtig is, voordat je hem hebt gezien"). Boudry heeft ook een debat aangegaan met christelijk filosoof Emanuel Rutten tijdens het Denkcafé: Bestaat God? in december 2012, waar hij het volgende zei:

Uiteraard kunnen we het bestaan van God niet uitsluiten. Maar hetzelfde kun je zeggen over het monster van Loch Ness. We kunnen bij wijze van spreken ook een ander alwetend wezen introduceren: de eenhoorn, een schrander hoefdier. Dat dier weet alles, ook dat God niet bestaat. Of misschien is God slachtoffer van een kwaadaardige demon. Hij kan zelf wel weten dat Hij bestaat, maar er kan een demon zijn die Hem heeft wijsgemaakt dat Hij de schepper van hemel en aarde is.
— Maarten Boudry[19]

Maatschappelijke stellingnames

Boudry komt graag tussen in maatschappelijke en politieke debatten:

Privé

Boudry heeft een relatie met een vrouw die in Hongarije woont.[25]

Prijzen

Publicaties (selectie)
Cover van Philosophy of Pseudoscience.

Maarten Boudry heeft een aantal publicaties op zijn naam staan, zowel in peer-reviewed wetenschappelijke tijdschriften als in de publiek beschikbare bronnen (kranten en tijdschriften). Daarnaast is een aantal van zijn presentaties op congressen openbaar beschikbaar[29].

Zie de categorie Maarten Boudry van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.