Crisis- en herstelwet

De Crisis- en herstelwet is een Nederlandse wet, gericht op de versnelling van infrastructurele projecten. Hieronder vallen grote bouwprojecten en projecten op het gebied van duurzaamheid, energie en innovatie. Tevens beoogt de wet een economische impuls te geven aan de bouwsector ten tijde van de kredietcrisis. De wet is op 31 maart 2010 in werking getreden.

Crisis- en herstelwet
Citeertitel	Crisis- en herstelwet
Titel	Wet van 18 maart 2010, houdende regels met betrekking tot versnelde ontwikkeling en verwezenlijking van ruimtelijke en infrastructurele projecten
Afkorting	Chw
Soort regeling	Wet in formele zin
Toepassingsgebied	Nederland
Rechtsgebied	Omgevingsrecht
Status	Geldend
Goedkeuring en inwerkingtreding
Ingediend op	15 september 2009
Aangenomen door	Tweede Kamer op 18 november 2009; Eerste Kamer op 16 maart 2010
Ondertekend op	18 maart 2010
Gepubliceerd op	30 maart 2010
Gepubliceerd in	Stb. 2010, 135 en 136
In werking getreden op	31 maart 2010
Geschiedenis
Wijzigingen	Externe lijst
Lees online
Crisis- en herstelwet
Portaal    Mens & maatschappij

De Crisis- en herstelwet versnelt enerzijds de procedures voor deze grote projecten, maar handhaaft anderzijds de noodzakelijke waarborgen voor zorgvuldige besluitvorming. De wet bevat een groot aantal wetswijzigingen, waarmee procedures worden ingekort, het aantal benodigde vergunningen wordt teruggedrongen en meer duidelijkheid wordt geschapen in bestuurlijke verantwoordelijkheden waarbij Europese en internationale regelgeving wel volledig van kracht blijft. Bij de introductie zijn in totaal 58 projecten aangewezen waarvoor de wet geldt, maar op voordracht van de minister-president kunnen bij algemene maatregel van bestuur nieuwe projecten of categorieën worden toegevoegd. Voor de projecten gelden tijdelijke maatregelen, onder andere voor beroepsprocedures en milieueffectrapportages.

In december 2011 heeft de ministerraad ingestemd met een voorstel van minister Schultz van Haegen van Infrastructuur en Milieu de wet voor onbepaalde tijd te verlengen[1]. In mei 2012 stuurde het (demissionaire) kabinet-Rutte I een voortgangsrapport en evaluatie over de Crisis- en herstelwet naar het parlement. Hierin werd gesteld dat de wet leidt tot vernieuwing en versnelling van ruimtelijke ontwikkelingsprocessen. Naast de 44 als experiment aangewezen projecten wordt bij 12 projecten gebruikgemaakt van het projectuitvoeringsbesluit dat volgens de regering zorgt voor een aanzienlijke versnelling van projecten en een impuls geeft aan ruimtelijke vernieuwing.[2] Hoewel de wet aanvankelijk als tijdelijke maatregel was beoogd, is zij permanent geworden op 25 april 2013.