Bob Peeters

Bob Peeters groeide op in Wommelgem en sloot zich er op jonge leeftijd aan bij Ternesse VV Wommelgem. De grote spits maakte reeds op 8-jarige leeftijd de overstap naar Lierse SK. Hij doorliep de jeugdreeksen en debuteerde in 1992 voor de Pallieters. Het was toenmalig trainer Herman Helleputte die hem zijn eerste speelkansen gunde.

In 1994, na de komst van Eric Gerets, ontbolsterde Peeters. De grote targetspits scoorde acht keer en werd samen met generatiegenoot Dirk Huysmans het vaste aanvalsduo van Lierse, dat met namen als Nico Van Kerckhoven, Philip Haagdoren, Eric Van Meir en David Brocken over een sterk elftal beschikte en in het seizoen 1996/97 vlot meedraaide aan de top van het klassement. In januari 1997 zat Peeters samen met het bestuur om een contractverlenging te bespreken. De spits stond bij heel wat bestuursleden bekend als een lange, lompe spits.[1] Peeters, die kon rekenen op de interesse van Nederlandse clubs als Vitesse en Roda JC, twijfelde niet lang om Lierse te verlaten. Uiteindelijk kwam hij tot een akkoord met Roda. Peeters maakte het seizoen wel af met Lierse, dat verrassend kampioen werd.

Na het behalen van de titel trok Peeters omwille van het Bosmanarrest gratis naar Roda JC. Hij werd er verenigd met landgenoten Joos Valgaeren, Gregory Delwarte en Peter Van Houdt. In zijn eerste seizoen eindigde de club uit Kerkrade als veertiende, maar na de komst van Sef Vergoossen keerde Roda terug naar de middenmoot. In 2000 bereikte Peeters met Roda ook de bekerfinale. In De Kuip in Rotterdam won Roda met 0-2 van NEC. Peeters opende de score na 18 minuten. Na afloop beschadigde hij de trofee, wat tot op heden zichtbaar is.[2]

In augustus 2000 ruilde de aanvaller Roda in voor Vitesse. De club uit Arnhem legde zo'n 252 miljoen BEF (€6,25 miljoen) neer voor de spits, waardoor hij toen, op Emile Mpenza na, de duurste Belgische transfer werd. Eerder had Roda een aanbod van Ipswich Town naast zich neergelegd.

Onder trainer Ronald Koeman speelde Peeters zich meermaals in de kijker. De aanvaller die in eigen land gezien werd als een technisch beperkte voetballer stond in Nederland bekend als een balvaste en klaarkijkende spits. Hij eindigde met Vitesse twee keer op rij in de subtop. In het seizoen 2002/03 zakten Peeters en zijn ploeggenoten ver weg in het klassement. De club zat in financiële problemen en heel wat grootverdieners mochten vertrekken. Peeters kon rekenen op de interesse van het Duitse Werder Bremen.[3]

Peeters verkaste in de zomer van 2003 naar de Engelse First Division. Hij tekende een contract voor drie seizoenen bij het Millwall FC van speler-trainer Dennis Wise. Peeters moest bij Millwall de blessure van targetspits Mark McCammon opvangen.[4] In zijn eerste seizoen bereikte de club verrassend de finale van de FA Cup. Het was de eerste keer sinds de oprichting van de Premier League dat er een club uit de lagere divisies de finale bereikte. Millwall miste zestien spelers door blessures en schorsingen. Ook Peeters was er door een enkelblessure niet bij in de finale. Millwall verloor uiteindelijk met 3-0 van Manchester United. Ook de volgende jaren kwam Peeters omwille van heel wat blessureleed amper aan spelen toe.

In 2005 wilde de boomlange spits terugkeren naar België. Hij onderhandelde met KVC Westerlo, maar belandde uiteindelijk via technisch directeur Ariël Jacobs bij KRC Genk. Peeters moest in Limburg de concurrentie aangaan met Kevin Vandenbergh, Paul Kpaka en Nenad Stojanovic. Hij scoorde negen keer voor Genk, dat de competitie afsloot als vijfde.

Lierse wilde Peeters in 2006 terughalen naar het Lisp. Aanvankelijk wilde voorzitter Jos Vaessen hem transfervrij laten vertrekken, maar dat werd achteraf terug ingetrokken. Uiteindelijk werd de 32-jarige Peeters betrokken bij een ruil met Oleksandr Iakovenko, die toen in dienst van Lierse speelde.[5]

Peeters kwam bij Lierse niet vaak aan spelen toe. De club werd in het seizoen 2006/07 voorlaatste en degradeerde via de eindronde naar tweede klasse. In oktober 2008 zette hij een punt achter zijn spelersloopbaan na een blessure aan de achillespees.

Na het beëindigen van zijn spelerscarrière kreeg Peeters de kans om bij Lierse een commerciële functie te bekleden. De gewezen voetballer zag dat niet zitten en koos uiteindelijk voor KAA Gent. Via toenmalig hoofdcoach Michel Preud'homme, die hij had leren kennen toen hij voor televisie co-commentator was, werd hij trainer van de beloften. Peeters' visie stemde goed overeen met die van Preud'homme, van wie hij ook de gewoonte om pruimtabak onder de lip te steken, overnam.

Als beloftencoach maakte Peeters indruk. In 2010 wilde Ariël Jacobs, toen trainer van RSC Anderlecht, hem naar Brussel halen.[6] Jacobs en Peeters kenden elkaar goed van de nationale beloften en van Peeters' korte passage bij Genk. Reeds toen Peeters bij de jonge Rode Duivels speelde, zag Jacobs een trainer in hem:

Toen al dacht Bob verder dan zijn taak. En hij heeft een vlotte babbel. Ik zag toen al de kiemen van iemand die het kan maken als trainer.

In mei 2010 volgde hij Glen De Boeck op als hoofdtrainer van Cercle Brugge. Met de bescheiden voetbalvereniging nestelde hij zich twee jaar op rij net onder play-off I. Cercle bracht onder Peeters regelmatig verzorgd voetbal en kon de Belgische toppers meermaals verschalken. Zowel Anderlecht als stadsrivaal Club Brugge verloor onder Peeters' trainerschap van Cercle, dat in 2011 ook de halve finale bereikte van de beker. Voor het seizoen 2012/13 vertrokken er met Nuno Reis en Igor Vetokele belangrijke spelers. Cercle kende een rampzalige seizoensstart en zette Peeters op 27 oktober 2012 aan de deur.

Op 1 november 2012 werd Bob Peeters aangesteld als nieuwe trainer van KAA Gent nadat een week eerder Trond Sollied er werd ontslagen na tegenvallende resultaten. Peeters keerde zo terug naar het Ottenstadion, waar hij drie jaar geleden zijn trainersdebuut maakte bij de beloften. Hij tekende een contract tot het einde van het seizoen met een optie op nog een seizoen. Amper 2 maanden later, op 3 januari 2013 werd zijn contract in onderling overleg ontbonden na een teleurstellende 3 op 27 in de competitie.

Op 5 november 2013 ging Peeters aan de slag bij Waasland-Beveren. Hij volgde er net als bij Cercle Brugge destijds trainer Glen De Boeck op. Alex Czerniatynski, oud-trainer van SK Beveren, werd zijn assistent.

De Waaslanders begaven zich in de degradatiezone en hoopten zich onder Peeters te verzekeren van het behoud. Onder zijn leiding won de club enkele belangrijke duels tegen rechtstreekse concurrenten. Op de Freethiel versloeg Waasland-Beveren onder meer Lierse SK (3-1) en RAEC Mons (4-1), terwijl het ook verrassend drie punten veroverde op het veld van titelkandidaat Club Brugge (1-2). Op 15 februari 2014 won het elftal van Peeters met het kleinste verschil van Oud-Heverlee Leuven, dat zo de 15e plaats overnam van Waasland-Beveren. De Waaslanders gaven de 14e plaats niet meer uit handen. In de vier laatste duels won de club van KRC Genk (0-2) en speelde het gelijk tegen leider Standard Luik (1-1).

Hoewel Waasland-Beveren ook in het seizoen 2014/15 met Peeters wilde samenwerken, besloot de gewezen spits in mei 2014 om op te stappen. Peeters kreeg immers een aanbieding van Charlton Athletic[7], de Engelse tweedeklasser die in januari 2014 in handen was gekomen van de Belgische ondernemer Roland Duchâtelet. De 40-jarige trainer volgde er zijn landgenoot José Riga op. In januari 2015 werd Peeters ontslagen.

Op 3 juni 2015 werd Peeters aangesteld bij KSC Lokeren Oost-Vlaanderen als trainer voor het seizoen 2015-2016. Hij tekende een contract voor 2 seizoenen en volgde Peter Maes op, die op zijn beurt naar KRC Genk trok. Na een tegenvallende competitiestart (11 op 36) werd Peeters echter al in oktober 2015 ontslagen. Georges Leekens werd aangesteld als de opvolger van Peeters op Daknam.

Op 16 november 2015 ging Peeters aan de slag als trainer bij KVC Westerlo. Hij volgde er Harm Van Veldhoven op die een dag eerder werd ontslagen. Het belangrijkste doel van Peeters in seizoen 2015/16 was om niet te degraderen, iets dat ook lukte op 13 maart 2016 door te winnen met 1-0 van Waasland Beveren. Oud-Heverlee Leuven verloor op dezelfde dag en zelfde tijdstip hun thuiswedstrijd van Club Brugge waardoor zij de degradant zijn van dat seizoen. Op 13 september 2016 werd Peeters ontslagen als trainer van Westerlo.

Eind 2017 keerde hij terug als trainer van Westerlo.[8][9]