Bloembekleedsel
De kelk- (calyx) en kroonbladen (corolla) van een bloem vormen samen de bloembekleedselen (periant of perianthium), waarbij er een duidelijk onderscheid is tussen kelk- en kroonbladen. Zijn ze niet van elkaar te onderscheiden, wordt het een bloemdek genoemd. Het zijn de steriele delen van de bloem. Ze staan ingeplant op de bloembodem.
De bloembekleedselen beschermen de fertiele delen van de bloem in het knopstadium. Ook kunnen ze tijdens de bloei bestuivers voor de bestuiving aantrekken.
Jung gebruikte de term periant in 1678 alleen voor de kelk, evenals Ray in 1682 en Linnaeus in 1751. Mirbel gebruikte de term in 1815 in de huidige betekenis.
Er worden verschillende perianthvormen onderscheiden:
- Heterochlamydeïsch: kelk- + kroonbladen aanwezig
- Homochlamydeïsch: alleen kelkbladen of alleen kroonbladen aanwezig, zoals bij tulp en iep.
- Haplochlamydeïsch (of monochlamydeïsch): één krans aanwezig, zoals bij de iep.
- Diplochlamydeïsch: twee kransen aanwezig, zoals bij de tulp.
- Achlamydeus: periant afwezig. Bloemen zijn naakt, zoals bij de wilg en es.
Zijn de kelkbladen met elkaar vergroeid, dan wordt dit synsepalie genoemd; zijn de kroonbladen met elkaar vergroeid, dan heet dit sympetalie.
Heterochlamydeïsch
Homochlamydeïsch
Haplochlamydeïsch
Achlamydeus