Bewegingsstoornis
Bewegingsstoornissen zijn klinische syndromen met ofwel een overvloed ofwel een gebrek aan vrijwillige danwel willekeurige bewegingen en die niet zijn gerelateerd aan zwakte of spasticiteit.[1] Bewegingsstoornissen worden ook wel extrapiramidale stoornissen genoemd.[2] Bewegingsstoornissen worden doorgaans onderverdeeld in twee categorieën: hyperkinetisch en hypokinetisch.
- Hyperkinetische bewegingsstoornissen zijn stoornissen waarbij dyskinesie voorkomt. Dit kan zich uiten in de vorm van herhaaldelijke, onwillekeurige bewegingen.
- Hypokinetische bewegingsstoornissen kunnen zich uiten in de vorm van akinesie (een gebrek aan beweging), hypokinesie (een verminderde bewegingsgrootte), bradykinesie (vertraagde beweging), of rigiditeit.
 |
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Bewegingsstoornis
| ||||
| Coderingen | ||||
| ICD-10 | F44.4, F98.4, G25.8-G25.9, R25 | |||
| ICD-9 | 333.9, 781.0 | |||
| MeSH | D009069 | |||
| ||||
Classificatie
Hieronder staan voorbeelden van bewegingsstoornissen:[3]
Hypokinetische bewegingsstoornissen
- Ziekte van Parkinson
- Parkinson-plus-syndromen
- Ziekte van Hallevorden-Spatz
- Progressieve supranucleaire parese
- Multisysteematrofie (striatonigrale degeneratie)
Hyperkinetische bewegingsstoornissen
- Dystonie
- Medicijn-geïnduceerde dystonie
- Torticollis spasmodica
- Brueghelsyndroom
- Blefarospasme
- Essentiële tremor
- Myoclonus
- Opsoclonus
- Chorea
- Chorea van Sydenham
- Chorea/Ziekte van Huntington
- Ballismus
- Hemiballisme
- Athetose
- Dyskinesie
- Tardieve dyskinesie
- Ticstoornis
- Syndroom van Gilles de la Tourette
- Stereotiepe-bewegingsstoornis
- Rustelozebenensyndroom
- Stiff-man-syndroom
- Abnormale hoofdbewegingen
- Kramp en spasme
- Fasciculatie
- Cerebrale parese
Bronnen, noten en/of referenties
|
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.