Baasrode

De versplintering van het Baceroth-domein (11de eeuw – 13de eeuw). Er was nog geen sprake van een ingedijkte Schelde, waardoor uitgestrekte overstromingsgebieden bestonden.

Wanneer in 821 voor het eerst van Baceroth wordt gesproken, werd een domein bedoeld waar ook Sint-Amands en Mariekerke toe behoorden. Dankzij zijn gunstige ligging aan de Schelde wist Baasrode snel uit te groeien van een relatief onbelangrijk gehucht tot een bloeiend handelscentrum, waardoor het zich uiteindelijk de naam van het oorspronkelijke domein wist toe te eigenen. In de elfde eeuw verloor Baasrode het deelgebied Kuitelgem (den Briel) aan Buggenhout, alhoewel de kerkelijke bediening vanuit Baasrode bleef gebeuren. Inwoners van den Briel werden geboren in Brabant, maar begraven in Vlaanderen.

Hoewel Vlassenbroek oorspronkelijk niet tot Baasrode behoorde, werd deze parochie na verloop van tijd bestuurlijk met Baasrode verbonden. Verwoestende overstromingen fnuikten er de ontwikkeling van een dorpscentrum.

Zicht op Baasrode, 1556. Pentekening door Pieter Brueghel de Oude

Baasrode ontpopte zich meer en meer tot een belangrijke los- en laadplaats aan de Schelde. Het hinterland van de haven strekte zich uit over de Denderstreek en West-Brabant tot en met Frans-Vlaanderen. De scheepvaart was hoofdzakelijk gericht op Antwerpen en Mechelen. Reeds in de veertiende eeuw werden stapelactiviteiten teruggevonden, maar de haven zou vooral in de vijftiende eeuw uitgroeien tot een bloeiend handelscentrum, gelijklopend met de snelle ontwikkeling van wereldstad Antwerpen. Baasroodse schippers voerden met hun koggen en heuden toen op vrijwel alle havens van Vlaanderen en Brabant. Het inwonersaantal nam gevoelig toe en de dorpskom werd sterk uitgebreid en verfraaid, onder andere met dankzij de bouw van het Hof van Peene. Zelfs hertog Filips de Goede bracht in 1465 een bezoek aan het dorp. Ondertussen werd ook een rechtstreeks passagiersveer op Antwerpen ingesteld, dat later zou uitgroeien tot de belangrijkste van de Zuidelijke Nederlanden.

Tegen 1540 was een groot deel van de handel richting Antwerpen van de nabije stad Dendermonde verplaatst naar Baasrode en bleken grote aantallen poorters dezelfde stap te hebben gemaakt. De stad voelde zich economisch gekrenkt en diende met succes een klacht in. Ze verkreeg een eeuwigdurend privileges die de handel in een groot aantal goederen in de stad centraliseerde. Een nieuwe klap volgde in 1561, wanneer het zeekanaal Brussel-Schelde werd geopend, waardoor zowat geheel West-Brabant (inclusief Brussel) uit het hinterland van de haven werd gelicht. Een aantal overstromingen en brandrampen – die naast de haven ook de scheepswerven en houtzagerijen in de as legden – deden de economische situatie geen goed. In 1567 kreeg de kerk te lijden van de beeldenstorm door een vloot protestantse vluchtelingen. De genadeklap kwam bij het krieken van de dag op 15 augustus 1579, wanneer de versterkte dorpskom tijdens de Slag om Baasrode werd veroverd en vernietigd, in een mislukte maar bijzonder bloedige poging door Spaanse troepen om rebellenleider Willem van Oranje te pakken te krijgen. Alle gebouwen, waaronder de kerk en het Hof van Peene, werden in brand gestoken. Het grootste deel van de bevolking wist deze woelige jaren niet te overleven of was weggetrokken. In 1590 woonden slechts 47 gezinnen meer in de gemeente.

Op deze ets van Wenzel Hollar (1647) zien we een konvooischip afgebeeld. Het ging steeds om een uit de kluiten gewassen type heude en een bewapening van onder meer zes kanonnen. In het ruim waren zitplaatsen voorhanden en kon men bier aanschaffen. Buiten de kapitein waren zes matrozen aangesteld om de reizigers te gerieven.

In de eerste helft van de zeventiende eeuw kwam de haven opnieuw tot grote bloei. De handel draaide op volle toeren en vooral de passagiersvaart op Antwerpen beleefde met een vloot van zes zwaarbewapende konvooischepen hoogdagen. Het inwonersaantal nam met rasse schreden toe en verschillende scheepswerven specialiseerden zich in de productie van binnenschepen. Deze nieuwe bloeiperiode werd vanaf het midden van de zeventiende eeuw beknot door een resem oorlogen die zorgden voor de ineenstorting van handel en scheepvaart. Tegen het einde van de eeuw was de goederenhandel slechts een schim van weleer en niet veel later werd ook het eeuwenoude passagiersveer op Antwerpen afgeschaft. De economische motor van de gemeente werd voortaan gevormd door de talrijke scheepswerven, die aan een groot deel van de bevolking arbeid verschaften. Al snel werd Baasrode een van de belangrijkste scheepbouwcentra van de Zuidelijke Nederlanden. Eerst lag de nadruk op binnenschepen voor Schelde- en Dendervaart, maar gaandeweg werden ook kustvaarders en haringvissersboten vervaardigd. Rond 1780 volgde de eerste driemaster, een fregat.

Het driemastfregat (de Galathée), door François Dumoulin, 1781. (Musée historique de Vevey).

Tijdens de Franse en Hollandse periode werd de Schelde opengesteld en konden de Baasroodse schippers opnieuw onbelemmerd het ruime sop kiezen. Dankzij de vele contacten met Nederland werden de kiemen gelegd van een aanzienlijke handel in paling en mosselen, wat ertoe zou leiden dat Baasrode omstreeks 1900 maar liefst 14 palingbotters bezat. De scheepswerven leverden zowel binnenschepen als koopvaardijschepen af en Baasrode werd een van de weinige binnenhavens met een zeegaande handelsvloot. De onafhankelijkheid van België vormde aanvankelijk een gevoelige klap voor de Baasroodse handel, maar al snel herpakte de gemeente zich. Zeer veel inwoners richtten zich op een carrière als binnenschipper. Tot de jaren 1860 werden nog talrijke grote koopvaardijschepen gebouwd en hersteld op de scheepswerven, waarna men zich opnieuw specialiseerde in kleinere houten binnenschepen. Vanaf de jaren 1890 werd met succes overgeschakeld op metaalbouw. Vanaf het einde van de negentiende eeuw werd Baasrode op korte tijd herschapen in een industriële gemeente. Als keerzijde van de medaille geraakte de Schelde zodanig vervuild, dat de vishandel tegen ca. 1920 quasi volledig ten onder ging.

De komende decennia bleef Baasrode in het teken staan van een bloeiende industrie, scheepsbouw en binnenscheepvaart. Vanaf de jaren 1980 kwam een plotse ommekeer, waarbij de meeste fabrieken over de kop gingen of kwamen leeg te staan. In 1986 sloot de laatste scheepswerf. Gepaard aan de afgenomen werkgelegenheid daalde het bevolkingsaantal dramatisch. Sindsdien is Baasrode een ingeslapen industriedorp.

Baasrode is een dorpje met een dubbele naamgeving. Zowel het 'officiële' Baasrode als varianten op de nog steeds geldende dialectvorm Bostroë waren doorheen de geschiedenis courant. Al in de veertiende eeuw werd er gesproken van Bastroe en nog later van Baestroey.

Tot en met de zeventiende eeuw werden ook Mariekerke en Sint-Amands begrepen onder de noemer Baasrode. Om een onderscheid te maken tussen de verschillende lokaliteiten werden daarom de patroonheiligen toegevoegd; Baasrode-Sint-Ursmarus, Baasrode-Sint-Amandus en Baasrode-Sinte-Maria.

Een andere naamgeving die men eveneens tot en met de zeventiende eeuw kon terugvinden, was Nederbaasrode (Mariekerke en Sint-Amands) en Opbaasrode (Baasrode en Vlassenbroek).

Etymologisch gezien dient ‘Baasrode’ in twee Germaanse deelwoorden te worden opgesplitst. Voor baas is de betekenis onzeker, maar het woord rode verwijst zonder twijfel naar een gerooide plaats binnen bebost gebied.

• Scheldefeesten: dit is een dorpsfeest, dat telkens het derde weekend van september wordt georganiseerd, samen met de septemberkermis. De dinsdag na de kermis is er de jaarmarkt.
• Carnaval: ook is er het jaarlijkse carnavalsfeest. Dit feest start de zondag voor Aswoensdag en duurt drie dagen. Het valt dus samen met het Aalsterse carnaval. Op zondag is er de stoet, het hoogtepunt van het carnaval.[1]
• Scheldeland in stoom:

Een tweedaags festival begin juli dat de stoomtrein extra in de bloemetjes zet. Dit gaat door in het oud station van Baasrode Noord op de stoomspoorlijn Dendermonde-Puurs.

• Bron: NIS;
  Opm: 1806 t/m 1970 = volkstellingen; 1976, 1985, 1995, 2005, 2007 = inwonersaantal op 31 december; 2019 = inwonersaantal op 1 januari

• Marcel Daman (1914 - 1975), politicus
• Aloïs Gerlo (1915 - 1998), journalist, rector en publicist
• Peter de Grote : E. Waegemans & D. Gouzevitch. Peter de Grote in Baasrode. Antwerpen, Benerus, 2015, 102 p. ISBN 9789081673839

Baasrode heeft twee kaatsverenigingen, waarvan één, VA Baasrode, op het hoogste niveau speelt. Ook heeft Baasrode een basketbalclub (Panters Baasrode). Voetbalclub KFC Baasrode is aangesloten bij de KBVB. Sedert 1985 is er ook een krachtbalclub actief, 't Botterken Baasrode.

Van oudsher is er in Baasrode een veerdienst over de Schelde, die de gemeente met het dorp Kastel in Moerzeke verbindt. Daar vertrok een tramdienst naar Burcht en Linkeroever. Baasrode had op zijn grondgebied het spoorwegstation Baasrode-Noord, op de spoorlijn Dendermonde-Puurs. De lijn werd in 1980 opgeheven. Er is ook langs spoorlijn 53 nog het station Baasrode-Zuid.

De N17 Dendermonde-Willebroek loopt door de gemeente.

	Plaatsen in de gemeente Dendermonde
Deelgemeenten: Appels · Baasrode · Dendermonde · Grembergen · Mespelare · Oudegem · Schoonaarde · Sint-Gillis-bij-Dendermonde Gehuchten en wijken: Boonwijk · Briel · Keur · Lutterzele · Vlassenbroek Belgische gemeenten · Arrondissement Dendermonde · Oost-Vlaanderen · Vlaanderen