Abdij van Corbie

De abdij van Corbie is een voormalig benedictijnenklooster in de Franse plaats Corbie in het dal van de Somme op zo'n 15 kilometer van de stad Amiens. De abdij was toegewijd aan de heilige Petrus.

De abdijkerk

Het klooster werd gesticht tussen 659 en 661 onder Merovingische koninklijke bescherming door Bathildis, de weduwe van Clovis II, en haar zoon Chlotharius III. De eerste monniken kwamen van de Abdij van Luxeuil, die in 590 gesticht was door de heilige Columbanus, een Iers missionaris. De regels van het klooster waren gebaseerd op de Regula Benedicti zoals Columbanus ze aangepast had. Buiten de giften om de abdij te ondersteunen werden er nog exempties verleend aan de abten zodat ze boven de lokale bisschoppen gesteld werden. Deze exempties werden in 855 door paus Benedictus III bevestigd en de abt kreeg de rang van graaf. Hij mocht ook munt slaan.

Corbie onderhield voortdurend innige contacten met het Karolingische koningshuis. In 774 werd Desiderius, de laatste koning van de Longobarden verbannen naar Corbie na zijn nederlaag tegen Karel de Grote. Tussen 850 en 854 werd Karel van Aquitanië die later aartsbisschop van Mainz zou worden er een tijdje vastgezet. Sommige leden van het koningshuis werden zelfs abt zoals de heilige Adalardus, een kleinzoon van Karel Martel en een neef van Karel de Grote. Adalardus werd geboren in de Belgische deelgemeente Huise waar de abdij belangrijke bezittingen had. Goederen in de Belgische provincie Limburg zouden eigendom zijn geweest van Adalardus. Deze lagen o.a. in Widooie, Beringen, Bommershoven, Houthalen, Elen, Kerkom-bij-Sint-Truiden en Haren maar ook in Mol, Bertem en Neerijse. Hij schonk ze omstreeks 825 aan de Abdij van Corbie.

Corbie stichtte zelf ook een aantal abdijen. De belangrijkste, de Abdij van Corvey (in het Karolingische Latijn Corbeia nova) bij Höxter in de huidige Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen werd door Adalardus gesticht in 822. In de negende eeuw was de Abdij van Corbie zelfs groter dan de abdijen van Tours of Parijs.

Corbie had in de loop van de middeleeuwen een grote bibliotheek opgebouwd met vele waardevolle manuscripten. In 1638 werden zowat 400 manuscripten overgebracht naar de bibliotheek van de abdij van Saint-Germain-des-Prés. Tijdens de Franse Revolutie werd de rest van de bibliotheek, nog zo'n 300 manuscripten, overgebracht naar de bibliotheek van Amiens. De manuscripten van Saint-Germain-des-Prés kwamen op de markt terecht en werden verworven door een Russische diplomaat die ze naar Sint-Petersburg verzond. Andere Corbie-manuscripten werden opgekocht door de Bibliothèque nationale de France. Men schat dat er nog zo'n 200 manuscripten uit de oorspronkelijke Corbie-bibliotheek bestaan.

Toegangspoort uit 1750 van de abdij