zeut

Limburgs
Uitspraak
  • IPA: /ˈzø̀ːt/ (Etsbergs)

Bijvoeglijk naamwoord

zeut

  1. (Hooglimburgs) zoet
  1. «Dees tieë maak dem behuuerlik zeut.»
    Deze thee smaakt behoorlijk zoet.
  2. (Hooglimburgs) zacht
  3. (Hooglimburgs) aardig, lief
  1. «Hae deit ömmer zieër zeut toet mir.»
    Hij doet altijd heel aardig tegen mij.

Zelfstandig naamwoord

zeut o

  1. (Hooglimburgs) zoets, de partitiefvorm van het bijvoeglijk naamwoord zoet
  1. «Ich mót get zeut hóbben óm tö zoebele.»
    Ik moet wat zoets hebben om op te zuigen.
Verbuiging
enkelvoud meervoud
geheel gemuteerd verkleind gemuteerd verkleind geheel gemuteerd verkleind gemuteerd verkleind
nominatief zeutseutzeutekeseutekezeuterseuterzeutekesseutekes
genitief zeutsseutszeutekesseutekeszeuterseuterzeutekesseutekes
locatief zeutesseuteszeuteskeseuteskezeuteseseutesezeuteskesseuteskes
datief zeuteseutezeutekeseutekezeuterseuterzeutekesseutekes
accusatief zeutseutzeutekeseutekezeuterseuterzeutekesseutekes
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.