vreten

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • vre·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘(gulzig) eten’ voor het eerst aangetroffen in 1437 [1]
  • Komt van ver-eten, afgeleid van eten met het voorvoegsel ver- [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord vreten
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

vreten o

  1. voer voor dieren
  2. (informeel) voedsel
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
vreten
vrat
gevreten
klasse 5 volledig

Werkwoord

vreten [3][4]

  1. overgankelijk (informeel) (van personen) het nuttigen van voedsel op een meestal onbeleefde wijze
    • Zit toch niet zo asociaal te vreten! 
  2. overgankelijk (van dieren) eten
  3. overgankelijk in grote hoeveelheid gebruiken
    • Deze motorfiets vreet kettingen. 
  2. absoluut een aanhoudend toenemende en pijnlijke lichamelijke of psychische gewaarwording veroorzaken
    • Dit blijft aan mij vreten. 
Hyponiemen
   
  • doorvreten
  • haasvreten
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. het nuttigen van voedsel op een meestal onbeleefde wijze   

Gangbaarheid
  • Het woord vreten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "vreten" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. vreten op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.