voegen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • voe·gen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘verbinden’ voor het eerst aangetroffen in 1100 [1] [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
voegen
voegde
gevoegd
zwak -d volledig

Werkwoord

voegen

  1. (juridisch) Een procespartij kan zich 'voegen' in een zaak waar hij of zijn niet de initiator van is. [3]
  2. het afwerken van metselwerk [4]
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
Vertalingen
    3. afwerken van metselwerk   

Zelfstandig naamwoord

voegen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord voeg

Gangbaarheid
  • Het woord voegen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "voegen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. voegen op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.