trom

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • trom
Een trom.
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘slaginstrument’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1507 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord trom trommen
verkleinwoord trommetje trommetjes

Zelfstandig naamwoord

trom v/m

  1. (muziek) doos ofwel trommel overspannen met een vel waarop men slaat om muziek te maken
Schrijfwijzen
  • tromme (vroeger algemeen, tegenwoordig ongewoon)[2]
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Spreekwoorden

Met stille trom vertrekken.

  • Stilletjes of ongemerkt weggaan.

Op de grote trom slaan.

  • Ergens met veel drukte of lawaai de aandacht op vestigen.

Gangbaarheid
  • Het woord trom staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "trom" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. trom in het Woordenboek der Nederlandsche Taal.

Frans
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

trom m

  1. (spreektaal) metro
  1. «J'ai juste 6 stations de trom jusqu'à la teuf.»
    Ik heb nog maar 6 metrostations te gaan tot het feest. [1]

Verwijzingen
  1. Wouw, B. van de Woordenboek populair Frans - Nederlands 2e druk (2014) Uitgeverij Arti-Choc, Breda; p. 206

Iers

Bijvoeglijk naamwoord

trom

  1. zwaar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.