toestand

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • toe·stand
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘gesteldheid’ voor het eerst aangetroffen in 1648 [1]
  • samenstelling van  toe   en  stand  
  • Naamwoord van handeling van toestaan
enkelvoud meervoud
naamwoord toestand toestanden
verkleinwoord toestandje toestandjes

Zelfstandig naamwoord

toestand m

  1. een geheel van omstandigheden waarin iets of iemand zich bevindt
    • De toestand in de wereld is momenteel goed. 
  2. de informatie die men over een systeem moet hebben om het gedrag ervan te kunnen bepalen
    • een 10-bits register kan 1024 toestanden aannemen, elke nieuwe toestand volgt uit de huidige en de ingangssignalen 
  2. een ongelukkige situatie (gedoe, gezeur)
    • Wat een toestand, zeg! 
Verwante begrippen
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
  • toestandsvergelijking
Vertalingen
    geheel van omstandigheden   
    een ongelukkige situatie   

Gangbaarheid
  • Het woord toestand staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "toestand" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.