territorium

Nederlands

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘grondgebied, woongebied’ voor het eerst aangetroffen in 1582 [1]
afgeleid van het Latijnse terra (aarde) met het achtervoegsel -orium [2]

territorium o

(aardrijkskunde), (politiek) grondgebied
(biologie) woongebied van een individu of een groep van dieren dat tegen indringers verdedigd wordt

territoriaal, territoriumafbakening, territoriumagressie, territoriumdier, territoriumdrift, territoriumgedrag, territoriuminstinct, territoriumnijd, territoriumverdediging, territoriumzang

1. grondgebied

Het woord territorium staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'territorium' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Afleiding van het Latijnse zelfstandige naamwoord territorium, dat van het Latijnse zelfstandige naamwoord terra met het achtervoegsel -orium

territorium, o

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	territorium	territoria territoriums
verkleinwoord	territoriumpje	territoriumpjes