subiunctivus
Latijn
Bijvoeglijk naamwoord
subiunctivus m
- wat tot verbinding dient
- aanvoegend als in aanvoegende wijs
- conjunctief
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | subiunctivus | subiunctiva | subiunctivum | subiunctivī | subiunctivae | subiunctiva |
| genitief | subiunctivī | subiunctivae | subiunctivī | subiunctivōrum | subiunctivārum | subiunctivōrum |
| datief | subiunctivō | subiunctivae | subiunctivō | subiunctivīs | subiunctivīs | subiunctivīs |
| accusatief | subiunctivum | subiunctivam | subiunctivum | subiunctivōs | subiunctivās | subiunctiva |
| ablatief | subiunctivō | subiunctivā | subiunctivō | subiunctivīs | subiunctivīs | subiunctivīs |
| vocatief | subiunctive | subiunctiva | subiunctivum | subiunctivī | subiunctivae | subiunctiva |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): subiunctivior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): subiunctivissimus | ||||||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.