pil

• Geluid:  pil    (hulp, bestand)
• IPA: /pɪl/

• pil

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘geneesmiddel’ voor het eerst aangetroffen in 1351 [1] [2]

pil v [3] [4]

1. (farmacologie) (eigenlijk:) een hoeveelheid werkzame stof met een bindmiddel in een bolletje gedraaid

1. • In de westerse wereld worden heden ten dage geen echte pillen meer verstrekt 

2. (farmacologie) (bij uitbreiding:) elke vorm van medicament die in vaste vorm oraal wordt ingenomen zij het tablet, dragee, capsule of iets anders

1. • Een huisdier een pil geven is vaak geen makkelijk karwei. 

2. bepaald oraal voorbehoedmiddel, anticonceptiepil, ('de pil')

1. • Zij was al op haar dertiende aan de pil. 

2. (figuurlijk) dik boek

1. • Deze roman is een pil van ruim 400 bladzijden. 

• pilcontrole, pilkruid, pilvaren, pilzegge, pillamp, pillendeeg, pillendoos, pillendraaier, pillenslikker

• Indonesisch: pil

pil

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van pillen
   

   • Ik pil. 

2. gebiedende wijs van pillen
   

   • Pil! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van pillen
   

   • Pil je? 

• Het woord pil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'pil' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• pil

• uit het Nederlands "pil"

pil

1. (medisch) pil

• pel

• IPA: /pɪl/

• pil

pil

1. genitief meervoud van pila

pil

1. mannelijk derde persoon enkelvoud verleden tijd van het imperfectieve werkwoord pít: (hij) dronk
2. mannelijk enkelvoud actief deelwoord van het imperfectieve werkwoord pít

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)