onderpand

• Geluid:  onderpand    (hulp, bestand)

• on·der·pand

• samenstelling van  onder   en  pand  

onderpand o

1. een zekerheid in de vorm van geld, goederen of rechten dat gegeven wordt aan iemand die in ruil daarvoor iets uitleent, waarbij de uitlener het in onderpand gegevene in bezit krijgt als het uitgeleende niet geretourneerd wordt

1. • De bank vroeg het huis als onderpand van de lening. 

• statiegeld

• Het woord onderpand staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'onderpand' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.