norština
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /norʃcɪna/
Woordafbreking
- nor·šti·na
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het zelfstandig naamwoord Nor met het achtervoegsel -ština
Zelfstandig naamwoord
norština v
- «V moderní norštině musí mít věta podmět.»
- In modern Noors moet een zin een voorwerp hebben.
- «V moderní norštině musí mít věta podmět.»
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | norština | norštiny |
genitief | norštiny | norštin |
datief | norštině | norštinám |
accusatief | norštinu | norštiny |
vocatief | norštino | norštiny |
locatief | norštině | norštinách |
instrumentalis | norštinou | norštinami |
Synoniemen
- norsky (bw.)
- norský jazyk m onbezield
Hyperoniemen
- jazyk m onbezield
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.