linguïst

Nederlands

Uitspraak

Geluid: linguïst (hulp, bestand)

Woordafbreking

lin·gu·ist

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘taalkundige’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
Afgeleid van Latijn lingua met het achtervoegsel -ist.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	linguïst	linguïsten
verkleinwoord	linguïstje	linguïstjes

Zelfstandig naamwoord

linguïst m

(beroep) (taalkunde) beoefenaar van de taalkunde

- Een linguïst is iemand met een wetenschappelijke achtergrond.

Synoniemen

taalkundige, glottoloog

Verwante begrippen

linguïstiek, taalkunde, taalkundig, taalwetenschap

Vertalingen

1. beoefenaar van de taalkunde

Deens: lingvist ^(da)
Duits: Linguist ^(de) m
Engels: linguist ^(en)
Frans: linguiste ^(fr)
Italiaans: linguista ^(it)

Latijn: gramaticus ^(la)
Portugees: linguista ^(pt)
Spaans: lingüista ^(es)
Zweeds: lingvist ^(sv), språkforskare ^(sv)

Gangbaarheid

Het woord linguïst staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'linguïst' herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"linguïst" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.