kompel

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • kom·pel
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘mijnwerker’ voor het eerst aangetroffen in 1948 [1]
  • Afkomstig van het Limburgse koempel en van het Duitse Kumpel (vriend of kameraad). Verwant met kompaan.
enkelvoud meervoud
naamwoord kompel kompels
verkleinwoord kompeltje kompeltjes

Zelfstandig naamwoord

kompel m

  1. (beroep) een persoon die werkzaam is in de mijnbouw
    • Bij de instorting van de mijn verongelukten éénentwintig kompels. 
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. een persoon die werkzaam is in de mijnbouw   

Gangbaarheid
  • Het woord kompel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
75 %van de Nederlanders;
69 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "kompel" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.